Xenocratēs , is, Akk. em u. ēn, m. (Ξενοκράτης), ein Philosoph aus Chalcedon, Schüler Platos, der nach dem Tode des Speusippus die Leitung der Akademie übernahm, Cic. Acad. 1, ...
Substanz , natura (Element, Urstoff: – corpus (Körper). – pars (einzelne Ingredienz). – aus mehreren Substanzen bestehen, concretum esse ex pluribus: Xenokrates leugnete die S. der Seele, Xenocrates animum corpus esse negavit.
ἐπι-στημοσύνη , ἡ, = ἐπιστήμη , Poll . 4, 7; nach D. L . 4, 13 schrieb Xenocrates περὶ ἐπιστημοσύνης .
habito , āvī, ātum, āre (Frequ. v. habeo), ... ... vicatim, Liv.: gratis in alieno, Cic. – Passiv unpers., habitari, ait Xenocrates, in luna (es gebe Bewohner auf dem Monde), Cic.: ibi habitabatur ...
familia , ae ( auch as, nach den Wörtern pater, ... ... einem Stifter abstammende philosophische Sekte, tota Peripateticorum, Cic.: Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, Cic. – b) von Schriften, ...
Verzeichnis der Abkürzungen und der angeführten Schriftsteller. Die allgemein üblichen Abkürzungen ... ... Hell. = Hellenica, ed. Schneider, O. = Oeconomicus). Xenocr. – Xenocrates, 1. Zen., Zenob. – Zenobius, in den Paroemiographi. Zenod ...