lēgifer , fera, ferum (lex u. fero), Gesetze gebend, Minos, Ov. am. 3, 10, 41: Athenienses, Apul. met. 10, 33: Ceres (griech. Δημήτηρ θφσμοφόρος), ...
Athen , Athenae. – Adj . Atheniensis. – Einw. Athenienses.
Hegemonie , summa imperii (z.B. ab Lacedaemoniis transfertur [geht über] ad Athenienses); auch bl. imperium (z.B. imperium Graeciae amittere). – die H. ist bei den Lacedämoniern, et mari et terrā duces sunt Lacedaemonii.
1. quī , quae , quod , I) Pron. interrog ... ... . – β) adversativ = aber dieser, obsistere ei conati sunt Athenienses et Boeotii ceterique eorum socii apud Coroneam; quos omnes gravi proelio vicit, Nep ...
damno , āvi, ātum, āre (damnum), büßen, büßen lassen ... ... – m. folg. quod (weil) u. Indikat. od. Konjunktv., Athenienses Socratem damnaverunt, quod novam religionem introducere videbatur, Val. Max. 1, 1. ...
crēsco , crēvī, crētum, ere (Inchoat. zu creo), ... ... eo magnitudinis crescere, ut etc. (v. röm. Volke), Flor.: quia Athenienses non, ut ceterae gentes, a sordidis initiis ad summa crevere, Iustin.: ceterum ...
statuo , uī, ūtum, ere (v. statum, dem ... ... Plaut. Pseud. 549: statuunt, ut decem milia hominum in oppidum mittantur, Caes.: Athenienses cum statuerent, ut urbe relictā naves conscenderent, Cic.: statuisse Vitellium, ut Germanicas ...
kennen , I) eine deutliche Vorstellung von etwas haben: novisse. ... ... mit Akk. des Prädikats, als welche man sie kennen lernt, z.B. Philippus Atheniensesinfestissimos passus fuerat); degustare (gleichs. kosten, einen Geschmack von etwas bekommen, bildl ...
scīsco , scīvī, scītum, ere (Inchoat. v. scio), ... ... quae scisceret plebes, Cic.: m. folg. ut u. Konj., Athenienses sciverunt, ut etc., Cic.: plebes scivit, ut etc., Liv.: m. ...
dē-ficio , fēcī, fectum, ere (de u. facio), ... ... Asiae ad eum defecit, Iustin.: qui primus a patribus ad plebem defecisset, Liv.: Athenienses et Thebanos ab eo ad Persas defecisse, Iustin. – b) moral. ...
Athēnae , ārum, f. (Ἀθηναι), ... ... contr. 10, 5 (34). § 10. – Plur. subst., Athēniēnsēs, ium, m., die Athener, Cic. u.a. ...
cōn-ficio , fēci, fectum, ere (con u. facio), ... ... duos hostium exercitus haud minus pernicioso quam pertinaci certamine (v. Glück), Liv.: Athenienses, Nep.: provinciam, Cic.: Britanniam, Cic. 3) durch allmähliches Schwächen ...
1. com-pello , pulī, pulsum, ere, I) zusammentreiben ... ... compulit ad bellum, Ov. – ββ) durch ut m. Konj., Athenienses compulit, ut festinarent ad opem urbi ferendam, Frontin.: cuius filiam ut repudiaret, ...
simultās , ātis, f. (= similitas, wie facultas st. ... ... Liv.: de locis (höchsten Stellen) summis simultatibus contendere, Caes.: erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae, Iustin.: simultates exercere cum libertis, Cic.: suas ...
1. kosten , v. intr., eine Sache kostet so ... ... bei etwas so u. so viel Geld aufgehen, z.B. in Samo oppugnanda Athenienses MCC talenta consumpserunt, die Belagerung von S. kostete die Ath. etc.). ...
ein, eine, ein u. einer, eine, eines (eins) ... ... Aquitani, tertiam qui etc.; u. tria Graecorum sunt genera, quorum uni sunt Athenienses). – einer u. der andere, unus et alter. unus alterque ...
Hauptabteilung , s. Hauptabschnitt. – Hauptanführer , s. Haupt ... ... hunc praecipue locum petebant. – den H. gegen die Athener richten, maxime Athenienses petere. – Hauptanstifter , consilii auctor et princeps. – caput ( ...