in-conditus , a, um (in u. condo), I) ... ... . der Rede u. Poesie, dicendi genus, consuetudo, Cic.: verba, Cic.: carmina, Liv.: inc. militaris iocus, Liv.: inconditus sensus, rohe Gesinnung, ...
liquefacio , fēcī, factum, ere, Passiv liquefīo , factus ... ... pectora liquefiunt curis, Ov. – 2) gleichs. schmelzen, erweichen, carmina Pieriā liquefacta lyrā, mit schmelzender Stimme gesungen, Sil. 11, 415.
imperiōsus , a, um (imperium), I) herrschend, gebietend, mächtig, populus, Großmacht, Cic.: dictatura, Liv.: virga ... ... philosophus, Cic.: familia imperiosissima, Liv.: übtr., imperiosius aequor, Hor.: carmina, Zauberformeln, Lucan.: cupiditas, Cic.
gesticulor , ātus sum, ārī (gesticulus), I) intr. Gebärden ... ... . 36, 6. – II) tr. durch Gebärdenspiel-, pantomimisch ausdrücken, carmina, Suet. Ner. 42, 2. Tert. de spect. 17 Oehler: ...
Dichtkunst , ars poëtica od. bl. poëtice (πο ... ... ). – poëtica quaedam facultas (Dichtergabe, Gabe des Dichters). – carmina et versus (Gedichte u. Verse). – sich mit der D. beschäftigen, ...
tetracōlos , on (τετράκωλο ... ... .: tetracoloe odae, ibid. 4, 3, 2. p. 160, 35 K.: carmina tetracola, Atil. Fortunat. 28, 4. p. 294, 28 K. – ...
forticulus , a, um (Demin. v. fortis), a) ... ... . 186, 16 N. Apul. met. 8, 24: v. Lebl., carmina, Auson. lib. protrept. ad nep. (XIII), 1, 8. p. ...
schlüpfrig , I) eig.: lubrĭcus (z.B. Pfad, via). – der Weg ist sch., via vestigium fallit od. vestigium non recipit: auf ... ... nicht züchtig: lascīvus. – obscenus (unzüchtig, schmutzig, z.B. verba, carmina).
Begeisterung , inflammatio animi (Entflammung des Gemüts). – inflatus od. instinctus divinus. instinctus inflatusque od. afflatusque divinus. divina mentis incitatio et permotio. ... ... , furentem futura prospicere: in B. dichten, cae lesti quodam mentis instinctu carmina fundere.