attāctus (adtāctus), ūs, m. (attingo), das Anrühren ... ... . Claud. de stat. anim. 1, 23: nos apostolorum erudivit auditus, nos confirmavit attactus, Leo serm. 1. in Ascens. – b) im Acc.: ...
ar-ripio , ripuī, reptum, ere (ad u. rapio), ... ... , Vorschlag) sofort eingehen, quod iste arripuit, et ita se facturum confirmavit, Cic. de or. 2, 89. – II) mit dem Nbbegr. ...
Ergebenheit , studium, gegen jmd., erga alqm (Eifer, Vorliebe für einen Gegenstand). – obsequium, gegen jmd., in alqm (das Nachgeben, die. ... ... alqm animus. – er versicherte ihn seiner ganzen E., se proprium eius fore confirmavit.