zweihundertjährig , ducentorum od. (distribut.) ducenûm annorum (im allg.). – ducentos annos natus (200 Jahre alt, v. Personen).
ducēnī , ae, a (Distrib. v. ducenti), I) ... ... kaiserl. Beamten), w.s., spät. ICt. – / synk. Genet. ducenûm, Plin. 9, 4. Capit. Pertin. 2, 4.