erfrieren , I) durch Kälte un tergehen: frigore mori. frigore od. vi frigoris exanimari (v. lebenden Wesen) – frigore confici od. interire (von lebenden u. lebl. Subjj.). – frigore od. gelu peruri, im Zshg. ...
prae-rigēsco , riguī, ere, vorn erstarren, -erfrieren, praeriguisse manus, Tac. ann. 13, 35.
μάλκη , ἡ (μαλακός) , das Erfrieren, Verklamen, bes. an den weicheren, empfindlicheren Theilen, ὅτ' ἐν παλάμῃσιν ἀεργοὶ μάλκαι ἐπιπροϑέωσιν ὑπὸ κρυμοῖο δαμέντων , Nic. Ther . 382, Frostbeulen, vgl. 724 Al . ...
σφάκελος , ὁ , Entzündung der fleischigen Theile des Leibes, kalter Brand, wie γάγγραινα . Auch Frostschaden, Erfrieren der Glieder; der Brand der Bäume; übtr. heftiger Schmerz, u. das Aeußern desselben durch Zucken und krampfhafte Bewegung, Medic .; so auch ὑπό ...
ἀπο-σήπομαι , wozu das perf . ἀποσέσηπα gehört, abfaulen, bes. vom Erfrieren der Zehen, Xen. An . 5, 8, 15; πόδες ἀπὸ κρύους ἀποσαπέντες Luc. adv. Ind . 6. Auch ...
amb-ūro , ussī, ustum, ere, ringsherum-, auf der ... ... , Val. Flacc. 4, 70. – öfter vom Frost, verletzen, erfrieren machen, ambusti multorum artus vi frigoris, viele erfroren die Glieder durch ...
καίω , att. κάω , obwohl in den mss . häufiger ... ... , ἡ χιὼν καίει τῶν κυνῶν τὰς ῥῖνας , er macht, daß die Nasen erfrieren, Xen. Cyn . 8, 2; Arist. Meteorl . 4, 5 ...
ἀπο-καίω (s. καίω ), abbrennen, ... ... ἀπέκαυσεν ἡ πάχνη τὰς ἀμπέλους Philippid. Plut. Demetr . 12; pass ., erfrieren, πολλῶν ῥῖνες ἀπεκαίοντο Xen. An . 7, 4, 3. ...
σφακελίζω , bei den Attikern gew. σφακελίζομαι , an einer Entzündung ... ... Plat. Tim . 74 b 84 b; auch von der Wirkung heftiger Kälte, erfrieren, D. Hal. epit . 12, 8. – Von Bäumen = brandig ...
κρύσταλλος , ὁ (κρύος, κρυσταίνω ), das ... ... 162, ἐπὶ τῶν μήτε κατέχειν δυναμένων, μήτε μεϑεῖναι βουλομένων . – Das Gerinnen, Erfrieren u. übh. Erstarren , τοῖος γὰρ κρύσταλλος ἐνίζεται αὐτίκα χειρί Opp ...