facinus , oris, n. (facio), I) jede (gute od. böse ... ... u. oft der Ausruf o facinus indignum! od. o indignum facinus! u. bl. facinus indignum! welche Schändlichkeit! schändlich! empörend! ... ... übtr.: a) konkr., ein Stück Arbeit, facinus luculentum, ein Prachtstück, Plaut ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme ... ... Ter.: immo vero indignum iam facinus faxo ex me audies, Ter. – f) m. Infin., ... ... als ob usw., se facit esse venustum, Catull. 97, 9: facio me alias res agere, ...
... fēci, fectum, ere (con u. facio), zusammenmachen, d.i. I) = fertig machen, zustande ... ... Nep. – caedem, vollführen, verüben, Nep.: u. so tantum facinus per alqm, Cic. – bellum, Cic.: proelium, Sall. – eo ...
... , a, um (mirus u. facio), wunderbar = erstaunlich, sonderbar, außerordentlich, a) v. ... ... Ver. 1, 1. p. 114, 13 N. – Superl., mirificissimum facinus, Ter. Phorm. 871: mirificentissima potentia, Augustin. de civ. dei ...
... so wahr ich lebe], ut maximos sumptus facio. – b) sic, »in solcher Weise, auf solche Art ... ... (so tapferer Mann), talis vir: eine so schreckliche Tat, tale facinus: der Zustand in Latium war so traurig, daß etc., Latio ...