fīcētum , ī, n. (ficus), die Feigenpflanzung, Varro r. r. 1, 41, 1. Plin. 15, 80. Vulg. 1. paral. 27, 8 u. Amos 4, 9: dah. mit Anspielung auf die fici, ...
fīcēlla , s. fīcēdula.
fīcēdula (fīcētula), ae, f. (ficus), der Feigenfresser, ... ... . – Synk. Form fīcēlla , *Lucil. sat. 29, 87 M. (Marx 978 ... ... 204). – / Über die Schreibung ficetula s. Schuch Apic. 4, 125. Lachm. ...
pācificē , Adv. (pacificus), friedlich, Cypr. epist. 44, 3. Augustin. epist. 33, 6 u. serm. 358, 5. Vulg. genes. 26, 31 u.a.
rēgificē , Adv. (regificus), königlich, fürstlich, prachtvoll, Enn. fr. scen. 96* bei Cic. Tusc. 3, 44, Sil. 11, 273.
mīrificē , Adv. (mirificus), erstaunlich, außerordentlich, dolere, Cic.: laudare, Cic.: prodesse, Plin.
maleficē , Adv. (maleficus), zu anderer Schaden, nach schlechter Leute Art, Plaut. Pseud. 1211.
aerificē , Adv. (aes u. facio), künstlich aus Erz, Varr. sat. Men. 301.
mūnifice , Adv. (munificus), mildtätig, wohltätig, freigebig, Cic. u.a.
beneficē , Adv. (beneficus), guttätig, b. facere, Gell. 17, 5, 13.
fīcētula , s. fīcēdula.
māgnificē , Compar. māgnificentius , Superl. māgnificentissimē , Adv. (magnificus), großartig, a ... ... ) im Empfinden und Streben, großartig, hochherzig, omnia excelsius magnificentiusque et dicet et sentiet, Cic.: eas ipsas virtutes magnificentius appetere et ...
horrificē , Adv. (horrificus), mit (heiligem) Schauer, Lucr. 2, 609 u. 4, 36.
amplificē , Adv. (amplificus), herrlich, Catull. 64, 265.
hostificē , Adv. (hostificus), feindselig, Acc. tr. 82.
īnficētus , - ficētē etc. , s. infac...
honōrificē , Compar. honorificentius, Superl. honorificentissime, Adv. (honorificus), mit Ehren, ehrenvoll, ... ... h. excipere, Suet.: nec liberalius nec honorificentius potuisse tractari, Cic.: alqm honorificentissime appellare, Cic.: alqm liberalissime atque honorificentissime tractare, Cic.
mūnificens , entis (munus u. facio) = munificus (w. s.), imPosit. ungebr. nach Fest. 154 (a), 30: Compar. u. Superl. s. mūnificius.
splendificē , Adv. (splendificus), glänzend, hell, Fulg. myth. 1. praef. § 25 M.
mōnstrificē , Adv. (monstrificus), seltsam, wunderbar, Plin. 28, 181.