foederātio , ōnis, f. (foedero), die Verbindung, Vereinigung, Eccl. u. Gloss.
foederāticus , a, um (foederatus), zu den Verbündeten gehörig, Bündnis-, Iustin. nov. 147, 2 u. 148, 2.
cōnfoederātio , ōnis, f. (confoedero), das Bündnis, Hier. ep. 22, 35. Firm. math. 6, 12: c. animorum, Augustin. c. Faust. 23, 8 extr.
foederātus , a, um (2. foedus), verbündet, alliiert, ... ... Nep.: Mamertinorum solum f. atque pacatum, Cic. – Plur. subst., foederātī, ōrum, m., die Verbündeten, tu, patrone foederum et ...
Liga, Lige , foedus; meton. foederati.
Bundesgenosse , socius (als Genosse). – foederatus. foedere sociatus ... ... . – Bundesgenossenschaft , societas (Teilnahme an einem Bunde). – socii. foederati (die Verbündeten selbst). – Bundeshauptstadt , caput rerum.
1. tam , Adv. (urspr. Acc. sing. femin. ... ... ... quam im Deutschen durch sowohl... als zu übersetzen, tam foederatis quam infestis gentibus, Suet. – zuw. steht quam... tam vor ...
a-scrībo (ad-scrībo), scrīpsī, scrīptum, ere = επιγράφω, ... ... Cic.: im Passiv, ascriptum esse in id municipium, Cic.: ascriptum esse foederatis civitatibus u. in foederatis civitatibus, Cic.: alqm ascriptum Heracliensem dicere, für einen mit eingeschriebenen Heraklienser erklären ...
Eidesformel , iuris iurandi verba od. formula; ius iurandum. – eine Ei. abfassen etc., s. Eid: nach einer Ei. schwören, ... ... foederatus; societate iunctus. – Eidgenossenschaft , foedus (der Bund). – foederati (die Verbündeten zusammen).