tempero , āvī, ātum, āre (v. 1. tempus, ... ... Jupiter, Hor.: terram inertem, mare ventosum, v. Jupiter, Hor.: ora frenis, Hor.: ratem, Ov.: senem delirum, leiten, am Gängelbande führen, ...
torqueo , torsī, tortum, ēre (altind. tarkúš, griech. ... ... alci, einem den Hals etwas umdrehen (eine Art Zwangsmittel), Liv.: ora equi frenis, lenken, Ov.: laqueum, ICt.: oculos ad alqd, Verg.: vestigia ...
moderor , ātus sum, ārī (modus), ein Maßsetzen, -bestimmen ... ... Dat.: moderari leonibus vinclisque tenere, Lucr. – β) m. Acc.: equum frenis, Lucr.: in praecipiti ac declivi loco incitatos equos sustinere et brevi moderari ac ...
im-pedio , īvī u. iī, ītum, īre (in ... ... , alqm amplexu, Ov.: caput myrto, Hor.: crus pellibus, Hor.: equos frenis, den Zaum anlegen, Ov.: vitta impedit comas, Ov. – / ...
co-erceo , cuī, citum, ēre (com u. arceo), ... ... amnis nullis coërcitus ripis, Liv.: (aqua) iubetur coërceri, einzuhegen, Cic.: frenis ora (equorum) c., Ov.: poet. (v. Dichter), c. ...
as-silio (ad-silio), siluī, īre (ad u. ... ... 15, 692: m. Ang. von wo? undique nudi assiliunt frenis infrenatique manipli, Sil. 4, 313: pars montibus, alii viam inter Mosellamque ...
1. Band , das, I) das, womit etwas gebunden, umwunden ... ... Bande ledig, vinculis exsolutus: wie von Banden, velut vinculis od. frenis exsolutus. – Uneig., den Banden des Körpers, den irdischen Banden entfliehen, ...
castīgo , āvī, ātum, āre (zu altind. çāstí-ḥ, ... ... Cic.: alqm dictis, Verg.: alqm litteris, Caes., per litteras, Tac.: equum frenis asperioribus, Liv.: alqm vehementissme, tüchtig abkanzeln, Petr.: nimiam lenitatem, Liv ...
as-sulto , āvī, ātum, āre (Intens. von assilio), ... ... latera et frontem (agminis) modice, Tac. ann. 1, 51: portarum moras frenis et hastis, Stat. Theb. 11, 244. – v. Lebl., ...
... α) Lebl.: aquam, Caes.: ora frenis spumantibus, Phaedr. – animam in dicendo, Cic.: spiritum, Cels.: spiritum ... ... leb. Wesen: suos continuit silentio (in St.), Liv.: artis frenis continet equos, Sen. poët. – v. leb. Subjj., an ...
prōsilio (altlat. prōsulio), uī ( seltener īvī od. ... ... 5, 6, 19. – B) bildl.: tolle periclum, iam vaga prosiliet frenis natura remotis, wird über die Schranken springen, Hor. sat 2, 7 ...
prōdigus , a, um (prodigo), verschwenderisch, I) ... ... ep. ad Brut. 1, 15, 3: absol., quorum lingua tam prodiga infrenisque sit, ut etc., Gell. 1, 15, 17. – II) übtr ...
compēsco , pēscuī, ere (verwandt mit comparco), einzwängen, ... ... , zertreten, Titin. com. fr. – clamorem, Hor.: (animum) hunc frenis, hunc catenā, Hor.: alcis furorem armis, Vell.: hostilem terrorem, Plin. ...
circum-ago , ēgī, āctum, ere, I) im Kreise-, ... ... Curt. (s. Mützell Curt. 3, 11 [27], 14): equos frenis, Liv.: navem in proram, Plin.: hastas in venientem ex transverso hostem, ...
entfesseln , e vinculis eximere. vinculis solvere oder liberare (eig.). – solvere. liberare (bildl., befreien). – der entfesselte Geist, animus corpore solutus ... ... entfesselt sind, populus solutus effrenatusque: die Leidenschaften der Menschen entfesseln, homines velut frenis exsolvere.
herumwerfen , I) um etw. herum: circumicere alqd alci rei. – circumspergere alqd alci rei (herumstreuen). – II) hin u. her werfen: iactare ( ... ... v. Dingen). – IV) rasch herumdrehen: circumagere (z.B. equum frenis).