gedeihen , ali (groß u. stark werden, durch Nahrung im ... ... fruges): nur spärlich, regio maligne patiens est alcis rei (z.B. frugum). – durch od. bei etwas g., auch alqā re iuvari ( ...
fertilis , e (fero), tragbar, I) = zum ... ... an etw., multos fertiles agros alios aliorum fructuum, Cic.: Gallia fertilis hominum frugumque, Liv.: auri fertilissimi Dardae, Plin. – mit Abl., an od ...
genetrīx , trīcis, f. (Femin. zu genitor), I) ... ... erbaute, Suet. – II) übtr., die Erzeugerin, Urheberin, Mutter, frugum, Ceres, Ov.: Miletus super octoginta urbium g., Mutterstadt, Plin.: ...
inter-dīco , dīxī, dictum, ere, I) untersagen, verbieten ... ... diebus ante et postea, Plin.: magia ista iam inde antiquitus duodecim tabulis propter incredundas frugum illecebras interdicta, Apul.: bes. im Abl. absol., nullo proposito praemio, ...
prōventus , ūs, m. (provenio), I) ... ... das Gedeihen, equinus, gute Pferdezucht, Solin. 45, 5: frugum, Dict. 6, 11: Plur. frugum proventus (Ggstz. sterilitates), Censor. 18, 7. – 2) ...
antecursor , ōris, m. (antecurro), der Vorläufer, ... ... 3 u.ö. – II) übtr.: a) übh.: antecursores frugum, v. den Blüten, Tert. de resurr. carn. 22. – ...