... odor gr., iucunde od. suaviter gravis, Plin.: odor caeni gravis, Verg.: elleborus, Verg.: ... ... n. pl. subst, gravia perpessus, Eutr.: passus graviora, Verg.: graviora minari, schlimmere Strafen, Ov. – ββ) ... ... Jahren, hochbetagt, m. Abl., gravis od. gravior aetate, Liv.: gr. senectute, ...
gravio , s. gravo /.
1. gravido , āvī, ātum, āre (gravidus), schwängern, alqam probro ... ... ), Caecil. com. 223: gravidari ex alqo, Aur. Vict. epit. 14, 8: ea crassitudo aquarum fetu gravidatur, Apul. de mund. 9 G. – übtr., terra ...
2. gravīdo , s. gravēdo /.
gravitās , ātis, f. (gravis), I) die Schwere ... ... , Caes.: immobilis longitudine et gravitate haste, Liv.: moveri gravitate et pondere (v. d. Atomen ... ... Sen.: Plur., capitis gravitates, Plin. 27, 130: gravitates oris et dentium, Plin. 37 ...
gravidus , a, um (gravis; eig. beschwert, ... ... .: mulier, eine Schwangere, Cels.: gravida ex alqo, Ter.: gravida de semine alcis, Apul.: gravida de adulterio, Augustin.: ... ... – m. Abl., gratia gravida est bonis, Plaut.: gravidus armatis equus, Enn. fr. ...
graviter , Adv. (gravis), a) dem Tone nach tief, ... ... . saucius, Cic. u. Suet.: gravius in alqm dicere, Ter.: gravius in alqm consulere, Sall.: u. ... ... alqā re, Cic.: u. gravissime dolere, Caes. – f) ungesund, se non ...
gravipēs , edis, m., die Trappe, Gloss.; s. Löwe in Wölfflins Archiv 1, 33.
Graviscae , ārum, f., Stadt in Etrurien, ... ... 15, 2. – Dav. Graviscānus , a, um, graviskanisch, vina, Plin. – Plur. subst., Graviscānī, ōrum, m., die Einw. von Graviscä, die Graviskaner, ICt. u. Inscr.
gravitūdo , inis, f. (gravis), die Beschwerde, das Leiden ... ... Vitr. 1, 6, 3: sine ructu et gravitudine, Magenbeschwerden, Apic. 3, 76: attestante gravitudine, Cael. Aur. de sign. diaet. pass. 66.
per-gravis , e, sehr schwer; bildl., sehr wichtig, von großem Gewicht, oratio, Cic.: testis, Cic.: levia sunt, quae tu pergravia esse in animum induxti tuum, Ter.
1. in-gravido , āre, beschweren, Augustin. conf. 7, 5 extr. – insbes. = schwängern, Paul. Nol. carm. 24, 253.
2. ingravīdo , inis, f., die Beschwerung, Gregor. epist. 9, 104.
prae-gravis , e, sehr schwer, wuchtig, I ... ... praegrave caput, Mela: currus crateris aureis praegravis, Curt. – cibo vinoque praegraves, überladen, Tac. hist ... ... 21. – B) der Bewegung nach, schwerfällig, unbehilflich, praegravis corpore, Liv. 44, 4, 10 ...
gravidulus , a, um (Demin. v. gravidus), schwanger, conchae... exinde gravidulae (davon geschwängert), Amm. 23, 6, 85.
gravisonus , a, um (gravis u. sono), stark tönend, Serv. Verg. Aen. 1, 53 (als Erklärung von sonorus).
graviditās , ātis, f. (gravidus), die Schwangerschaft, Plur. bei Cic. de nat. deor. 2, 119.
sēmi-gravis , e, halbbetrunken, mit schwerem Kopfe, Liv. 25, 24, 2.
in-gravīsco , s. in-gravēsco /.
pergraviter , Adv. (pergravis), sehr heftig, sehr empfindlich, p. alqm reprehendere, Cic. de or. 1, 227: p. illum esse offensum, Cic. ad Att. 1. 10, 2.
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro