alid = aliud, s. 1. alis.
acidē , Adv. m. Comp. (acidus), sauer, übtr., non acide feras in animo tuo, mit Verdruß, Vulg. Sirach 4, 9: negat sibi umquam acidius fuisse, jämmerlicher, Petr. 92, 5.
Ägide , aegis. – uneig. unter jmds. A. stehen, praesidio alcis tectum esse.
... quid secundi evenisset..., si quid adversi accidisset, Nep.: quicquid acciderit, jedes Begebnis, Cic ... ... etc., Cic.: si qua calamitas accidisset, Cic.: si quid acciderit, Cic.: si quid ... ... gravius od. si gravius quid acciderit od. accidisset, im Fall einer Niederlage, ...
2. ac-cīdo , cīdī, cīsum, ere (ad u. caedo), anhauen, ... ... , I) eig.: aut ab radicibus subruere aut accidere arbores, anschneiden, Caes. b.G. 6, 27, 4. ... ... tamen efferent se aliquando et ad renovandum bellum revirescent, Cic.: accidere autem oportet singula; sic universa franguntur, ...
al-līdo (ad-līdo), līsī, līsum, ere (ad u. laedo), ... ... am Pfeiler, Lucr.: allidi ad scopulos, Caes. – absol., allidi, zu Boden geschlagen ... ... 3, 15. – dah. allidi = eine Schlappe bekommen, d.i. nicht ohne ...
acidus , a, um, Adj. m. ... ... in Essig eingeweichte, Mart.: acetum acidissimum, Plaut. – Subst., acida, ōrum, n., Saueres = ... ... v. Lebl., alci invisus acidusque, Hor.: v. Pers., alci acidus ac molestus, Sen. – ...
acīdia , ae, f., s. acēdia.
absīda , ae, f., s. apsis /.
agidum , s. ago a.E. /.
aegida , s. aegis.
abs-cīdo , cīdī, cīsum, ere (abs u. caedo), abhauen, ... ... Caes. – b) die Stimme usw. abschneiden = verstummen machen od. lassen, vox absciditur per ἀποσιώπησιν, Quint.: ... ... undique abscisā, Liv.: illa tibi tota oratio abscisa esset, Liv.: abscisis omnibus praesidiis (Unterstützung), Tac. ...
... , 11, 6. – b) Algidus , a, um, algidisch, terra, der oben ... ... 10, 30, 6. – c) Algidēnsis , e, vom Algidus, auf dem Algidus wachsend, genus raphani, Plin. 19, 81 ...
1. algidus , a, um (algeo), von kalter Natur ... ... nix, Catull. 63, 70: algida (Scythia od. Thracia), Naev. tr. 69: saxa, ... ... cath. 11, 35: annositas, Augustin, ep. 269. – subst., algidum, ī, n., die ...
... , a, um (nach Bugge v. Wz. aid = οἰδ, wov. οἰδάω, schwellen; eig. aedmidus), geschwollen, Paul ... ... ; vgl. Gloss. ›aemidus, πεφυσημένος‹; u. ›aemidus, tumidus, inflatus.‹
1. Aenīdēs , ae, m. (Αἰνίδης), der Änide (Nachkomme des Äneus, Αἰνεύς, Vaters des Kyzikos); dah. Plur. Aenidae, v. den Einwohnern von Kyzikum, Val. Flacc. 3 ...
albidus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... spuma, Ov.: terra, Vitr.: granum, Col.: ulcus, Cels.: color caerulo albidior, Plin. ep.: quo crassius et albidius (pus) est, Cels.: pus est albidissimum, Cels.
ad-rīdeo , ad-rigo, ad-ripio, adrīsio, adrīsor, ad-rōdo , s. arr...
aliquīd , Adv., einigermaßen, Cic. u.a.
Alōīdae , ārum, m., s. Alōeus.
Buchempfehlung
Aristophanes hielt die Wolken für sein gelungenstes Werk und war entsprechend enttäuscht als sie bei den Dionysien des Jahres 423 v. Chr. nur den dritten Platz belegten. Ein Spottstück auf das damals neumodische, vermeintliche Wissen derer, die »die schlechtere Sache zur besseren« machen.
68 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro