aufhaben , capite gerere alqd. – die Bedeckung, die er aufhatte, tegumentum capiti impositum: den Hut au., capite operto esse.
aufliegen , auf etw., inniti alci rei od. alqā re od. in alqa re (sich stützen). – impositum esse alci rei (daraufgelegt sein).
Grundsteuer , vectigal possessoribus agrorum impositum.
iūro , āvī, ātum, āre (2. ius), das Recht ... ... u. Infin. wechselnd mit Nom. u. Infin., me quoque consimili impositum torquerier igni iurabo et bis sex integer esse dies, Prop. 3, 6, ...
apex , picis, m. (apio), die äußerste ... ... ;άρα) der asiatischen Könige u. Satrapen, ab aquila Tarquinio apicem impositum, Cic. ( bei Liv. 1, 34, 8 in ders. Erzählung ...
1. fidēs , eī, f. (fīdo), das Vertrauen ... ... .: per fidem violare, Liv.: id quod mihi cum fide (vertrauensvoll) semel impositum est, Cic. – alci od. alci rei fidem, parvam fidem, ...
sub-eo , iī, itum, īre, I) unter ... ... γ) mit Acc.: collem, Hirt. b.G.: muros, Liv.: Anxur impositum saxis, Hor.: medium orbem, sich nahen (v. der Nacht), Verg ...
decus , oris, n. (deceo), die Zierde, ... ... ornamenta fanorum, Cic.: decus ornamentumque senectutis, Cic.: decus et ornamentum triumphi, Cic.: superimpositum capiti decus, Liv.: decus naturae, natürliche Reize, Prop.: ...
Anxur , uris, m. u. n., I) m. ... ... auf dem die Stadt lag, bestand aus Kalkstein u. war dah. weiß, impositum saxis late candentibus A., Hor. sat. 1, 5, 26: candidus A ...
... Sil. – persönl. Obj., lecticae impositum ref. domum, Suet.: alqm in Palatium, Suet. – collapsa membra ... ... sua, Tac.: umero saucium in armis, Flor.: alqm in castra, Liv.: impositum scuto Pallantem, Verg. – b) Geliehenes, Geraubtes zurückerstatten, ...
stehen , I) v. intr .stare (im allg.). ... ... Iano, v. einer Bildsäule: in carbonibus, v. einem Gefäße); impositum esse alci rei (auf etw. gesetzt, gestellt sein, v. Lebl., ...
liegen , I) in eng. Bed., hingelegt sein oder sich hingelegt ... ... publico (v. Pers.): oben darauf l., super incubare (von Pers.); superimpositum esse (oben darauf gelegt sein, von Dingen); superstratum esse (oben ...
im-pōno , posuī, positum, ere (in u. pono), ... ... impositus is nobis, quem etc., Cic.: invidiam belli consuli, Sall. – alci impositum est m. Infin., Verg. Aen. 8, 410. Sil. 10, ...
darüber , I) auf die Frage wohin ? = über denselben, ... ... etc.: super eo etc.; in eo etc. – darüberliegen , super impositum esse (oben daraufgelegt sein); superiacēre. imminēre ei loco (der Lage ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... continebantur, Caes. – u. als mediz. t. t., ut (fascia) impositum medicamentum contineat, Cels.: nisi utrimque recti valentesque nervi collum contineant, Cels.: ferulae ...
vectīgal , ālis, Abl. ālī, n. (st. ... ... agro, Cic.: vectigal imponere possessoribus agrorum, Liv. (u. so vectigal dimidium impositum eius, quod regi pependissent, Liv.): vectigal statuere, bestimmen, Liv.: pleraque ...
per-tendo , tendī, (tēnsum, tentum), ere ... ... animo (hartnäckigen Sinnes) vestita cubaris, Prop.: a qua re sit pertinacia (impositum) cum quaeritur, ostenditur esse a pertendendo, in qua re sit impositum, dicitur cum demonstratur; in quo non debet pertendi et pertendit, pertinaciam esse ...
darauf dringen , s. dringen no. II, b. ... ... s. daraufdecken. – daraufliegen , superpositum od. (oben darauf) super impositum esse (daraufgelegt sein). – superstratum od. super instratum esse ( ...