2. īnsuētus , a, um (in u. suesco), I) eine Sache nicht gewohnt, m. Genet., laboris, Caes.: navigandi, Caes.: maiorum rerum, unerfahren in usw., Cornif. rhet. – m. Dat., moribus, ...
1. īnsuētus , a, um, Partic. v. insuesco, w. s.
īnsuētē , Adv. (insuetus), wider Gewohnheit, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 3, 54. – Compar. b. Augustin. epist. 137, 5.
stabilis , e (sto), fest, feststehend, nicht wankend, I) eig.: via, Cic.: pes, Ov.: insuetus ad stabilem pugnam, ungewohnt, festen Fußes zu fechten, Liv.: equus vel ...
Seefahrt , navigatio; cursus maritimus; im Zshg. auch bl. ... ... oft umschr. durch navigare, z.B. an die S. nicht gewöhnt, insuetus navigandi: erwünschtes Wetter zur S. haben, ex sententia navigare.
ungewohnt , a) von Pers.: insuetus (an etwas nicht gewöhnt, z.B. navigandi: u. ad onera portanda: u. vera audire). – insolitus (etw. nicht gewohnt, z.B. rerum bellicarum: u. ad laborem). – ...
īnsuētūdo , inis, f. (insuetus), das Ungewohnte einer Sache, cibi, Spart. Sever. 16, 2.
Gewohnheit , consuetudo. – mos. institutum (Sitte, Herkommen). – ... ... (meine etc.) G., praeter od. contra consuetudinem; contra morem consuetudinemque; insuetus (ungewohnt, z.B. laboro): gegen (wider) jmds. G., ...
in-expertus , a, um, I) aktiv = etw. ... ... Tac.: humanarum rerum non inexperti, Augustin.: m. Dat., bonis inexpertus atque insuetus, Liv.: m. ad u. Akk., animus ad contumeliam inexpertus, ...