1. interminātus , a, um (v. in u. termino), unbegrenzt, ... ... Apul. de dogm. Plat. 1, 5: nec sit in hoc mundo aliquid interminatum, Apul. de mund. 38. – II) übtr.: interm. cupiditas ...
2. interminātus , a, um, s. inter-minor.
ulmeus , a, um (ulmus), von Ulmen (Rüstern), ... ... so scherzh. ulmei fasces virgarum, Plaut. Epid. 28 G.: dah. interminatus est nos futuros ulmeos, wir sollen ganz zu Ulmen werden, d.i. ...
... 27, 2: m. folg. ut u. Konj., partim interminatus est illis (befahl ihnen ernstlich), partim blando sermone persuasit, ut ... ... Rutil. Lup. 1, 7. – Partic. Perf. passiv, cibus interminatus, Hor. epod. 5, 39: poenae interminatae, Cod. ...
grenzenlos , I) eig.: non finitus; interminatus. – Adv. sine finibus. – II) uneig.: infinitus. – immoderatus. immodicus (unmäßig). – insatiabilis (unersättlich; alle vier z.B. habendi cupiditas). – g. in Begierden, ...
unbegrenzt , bildl., infinitus (unendlich, unumschränkt, z.B. magnitudo, odium, potestas, imperium). – interminatus (unendlich, schrankenlos, z.B. magnitudo, cupiditas), – insatiabilis (unersättlich, z.B. cupiditas, avaritia, crudelitas). – immensus (unermeßlich, z ...