in-clūdo , clūsī, clūsum, ere (in u. cludo, ... ... cella Concordiae, Cic.: plurimos duces hostium in triumpho ductos carcere inclusisse, Liv.: propter iniustam dominatus cupiditatem in carcerem quodammodo ipsum sese inclusisse (v. Dionysius), Cic.: ...
venerātio , ōnis, f. (veneror), I) aktiv = die ... ... et lunae, Plin.: tui, Plin. pan.: erga regem, Curt.: habet venerationem iustam quidquid excellit, Cic.: venerationem alci tribuere, Val. Max.: omnibus barbaris in ...
Ausbleiben , das, im allg. durch non adesse (z. ... ... des Ausbleibens sei einem Bürger triftig genug vorgekommen, nemini civi ullam quominus adesset satis iustam excusationem esse visam). – das Au. beim Termin, vadimonium desertum. ...
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... populi Romani, Liv.: totam gentem sub ius iudiciumque suum, Liv.: hostes in obsidionem iustam, Liv.: alqm in eam desperationem, ut etc., Suet. – bes., ...
ehren , honorare. ornare. decorare. prosequi (durch Verleihung äußerer ... ... in honore est; honos est od. tribuitur alci rei: mit Recht, iustam venerationem habet alqs od. alqd: ich werde von jmd. geehrt, ...
grātia , ae, f. (gratus), die Annehmlichkeit, Wohlgefälligkeit ... ... od. praeclaram, Cic.: od. meritam debitamque, Cic., od. iustam ac debitam, Cic.: gratiam referre parem, Gleiches mit Gleichem vergelten, Cic ...
ex-cēdo , cessī, cessum, ere, I) intr. A) ... ... überschreiten, übersteigen, fabae magnitudinem, Plin.: modii mensuram, Liv. epit.: staturam iustam, Suet.: summam octoginta milium, Liv.: annos decem, Col.: modum, Liv.: ...
horreo , uī, ēre (altind. h šyati, starrt ... ... horruerunt coli se pro diis, Augustin.: pro vana imagine imperii, quod gererent, veram iustamque mox in se versuram potestatem horrebant, Liv.: m. folg. Acc. ...
con-cēdo , cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend ... ... quod (weil) alieno inductu fecerit, Cornif. rhet.: absol., dat tibi iustam excusationem, prope ut concedendum atque ignoscendum videatur, Cic. 2) v. ...
... Kl. führen, Cic.: iustam querelam habere, quod (daß usw.), Liv.: nusquam alio quam ad ... ... folg. quod (daß), an quod a sociis eorum non abstinuerim, iustam querelam habent? Liv. 32, 34, 5. – falsa est querela ...
dē-precor , ātus sum, ārī, I) jmd. ... ... iram senatus, durch gute Worte den Unwillen des Senats besänftigen, Liv. – iustam patriae querimoniam a se detestari ac deprecari, Cic.: praecipiendi munus, sich verbitten ...
dē-tēstor , ātus sum, ārī, I) als t. ... ... feierlich gegen etwas sich verwahren (protestieren), a se quandam prope iustam patriae querimoniam d. ac deprecari, Cic.: omnes memoriam consulatus tui, facta, ...
genießen , frui, perfrui alqā re (mit Wohlgefallen, Interesse, ... ... an sich haben, v. Lebl., z.B. admirationem: u. venerationem iustam). – florere alqā re (gleichs. durch etw. blühen, d. i. ...
supprimo , pressī, pressum, ere (sub u. premo), I ... ... . vocem attollere), Quint.; u. = schweigen, Ov.: iram, Liv.: iustam iram, Ov.: habenas aërii cursus, Ov.: aegritudinem, Cic. – b) ...
verehren , colere. – observare (jmd. respektieren, jmdm. seine ... ... alqm in parentis loco colere: es wird etwas mit Recht verehrt, alqd iustam venerationem habet. – jmdm. etw. v. (d. i. schenken), ...
circuitio u. circumitio , ōnis, f. (circueo, circumeo ... ... 2: caeli circumitionem percurrere, Vitr. 9, 1 (4), 5: celeriter consequi iustam circumitionem, die gehörige Stelle in ihrer Kreisbahn erreichen, Vitr. 9, 1 ...
... quae sublata de prytanio est, dat tibi iustam excusationem, für den Raub der S. aus dem Pr. hast du ... ... esset excusatio, Cic.: ex vobis audio nemini civi ullam quo minus adesset satis iustam excusationem esse visam, Cic. Pis. 36: stultitia excusationem non habet, ...
übermäßig , modum excedens. immodicus. immoderatus (das Maß oder die ... ... .B. fortuna, laetitia). – üb. Größe des Körpers, statura, quae iustam excedit. – Adv . immodice; immoderate; extra od. supra ...
... (zum gehörigen Wuchs gelangen). – ad iustam od. summam magnitudinem pervenire (zur gehörigen od. höchsten Größe gelangen ... ... B. in zehn Jahren, decem annis). – magnitudinem od. iustam magnitudinem implere (zu völliger Größe gelangen, z. B. in einem ...
Buchempfehlung
Die Fortsetzung der Spottschrift »L'Honnête Femme Oder die Ehrliche Frau zu Plissline« widmet sich in neuen Episoden dem kleinbürgerlichen Leben der Wirtin vom »Göldenen Maulaffen«.
46 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro