Brigantia , ae, f., I) Stadt der ... ... 3. – Dav. Brigantīnus , a, um, brigantinisch, lacus, der Bodensee (Brigantiae lacus bei Amm. l.l.), Plin. 9, 63. – II) = ...
asphaltus (asfaltus), ī, f. (ἄσφαλτος), der Asphalt, das Judenpech ... ... rein lat. bitumen, Pelagon. vet. 26. p. 88. – lacus Asphalti, s. Asphaltītēs lacus.
Cimmerium , ī, n., alte Stadt in Kampanien, in der Nähe des lacus Avernus, Plin. 3, 61. – Dav. Cimmerius , a, um, cimmerisch, aus Cimmerium, Sibylla, Lact. 1, 6, 9; vgl. epit ...
laciculus , ī, m. (Demin. v. lacus), der kleine See, Corp. inscr. Lat. 2, 2395. Vgl. Leite de Vasconcellos in Wölfflins Archiv 11, 114.
ausmauern , mit Bruchsteinen eine Wand, parietem effarcire caementis. – einen Wasserbehälter (ein Bassin) am Boden au., lacum sternere lapide.
commōtiae (lymphae) ad lacum Catiliensem a commotu, quod ibi insula in aqua commovetur, Varr. LL. 5, 71.
Allobrogēs , um, Akk. as, m., die ... ... dessen Hauptsitz zwischen Isara (j. Isère) u. Rhodanus (j. Rhone), dem Lacus Lemanus (j. Genfer See) u. den grajischen Alpen, im jetzigen Dauphiné ...
Trasumēnus (Trasumennus, Trasimēnus, Trasymēnus), ī, m. (mit u. ohne lacus), der trasimenische See, der See Trasimenus, berühmt durch Hannibals Sieg über die Römer unter Flaminius (217 v. Chr.), j. Lago di ...
ex-adversum (exadvorsum) u. ex-adversus , I) Adv., gegenüber, absol., video exadversum Pistoclerum, Plaut.: apud ipsum lacum est pistrilla et exadversum fabrica, Ter.: sese quisque exadversum quam proxime collocat, ...
bratteātus (bracteātus), a, um (brattea), I) mit Goldblech, blättchen überzogen, sellae, Sidon.: lacunar, Sidon.: comae, Mart. Cap.: leo, mit Goldflitter behangen, Sen. ep. 41, 6. – II) übtr.: A) ...
nemorēnsis , e (nemus), zum Haine-, zum Walde gehörig, ... ... e, zum Haine der Diana (bei Aricia) gehörig, lacus, j. Lago di Nemi, Prop.: rex, Vorsteher der Opfer der ...
in-adībilis , e (in u. adeo), unzugänglich ... ... Fortun. bei Augustin. c. Fortun. 1, 3: m. Dat., lacus vestigio inspectoris inadibilis est, Sidon. epist. 2, 2, 16.
scordiscus , ī, m., der lederne Sattel zum Reiten, Edict. Diocl. 10, 2: sc. malacus, Corp. inscr. Lat. 7, 4008, 19. Vgl. Gloss. ...
silberhell , argenteus (z.B. fons, dicht). – limpidissimus (sehr hell u. klar, z.B. lacus: u. vinum).
heptabolus (eptabolus), a, um (επτά u. βάλλω), siebenmündig, lacus, Vitr. 8, 2, 6 R.
melliculus , a, um (mel), honigsüß, corpusculum melliculum, als Schmeichelwort, Plaut. Cas. 843 (Schöll malacum).
auspfeifen , s. auszischen. – auspflastern , lapide sternere (z. B. lacum). – auspflügen , exarare. – auspichen , intra picare.
Gardasee , lacus Benacus.
Bodensee , lacus Brigantinus.
lückenhaft , lacunosus (eig.). – non integer (nicht vollständig übh.).
Buchempfehlung
Das Trauerspiel um den normannischen Herzog in dessen Lager vor Konstantinopel die Pest wütet stellt die Frage nach der Legitimation von Macht und Herrschaft. Kleist zeichnet in dem - bereits 1802 begonnenen, doch bis zu seinem Tode 1811 Fragment gebliebenen - Stück deutliche Parallelen zu Napoleon, dessen Eroberung Akkas 1799 am Ausbruch der Pest scheiterte.
30 Seiten, 3.80 Euro