Zurück | Vorwärts
Suchergebnisse (3 Treffer)
1
Einschränken auf Bände: Georges-1913 | Georges-1910 
Einschränken auf Kategorien: Wörterbuch 
caninus

caninus [Georges-1913]

canīnus , a, um (canis, s. Prisc. 2, 59), zum Hunde gehörig, Hunde-, hündisch, I) eig.: latratus, Val. Max.: adeps, Plin.: cadaver, Aur. Vict.: caput, Plin.: ...

Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »caninus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 957-958.
latratus

latratus [Georges-1913]

lātrātus , ūs, m. (latro, āre), I) das ... ... (v. Menschen), Plin.: Plur., canum latratus, Ov.: terrifici latratus (canum), Solin.: venator cursu canis et latratibus ... ... inusitati foro latratus, Val. Max. 8, 3, 2: viles latratus, Amm. 30, 4 ...

Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »latratus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 580.
Hunde

Hunde [Georges-1910]

Hunde -, durch canīnus, a, um, oder durch den Genet. canis ... ... gew. bl. canīna. – Hundegebell , latratus canis od. canum; latratus canīnus. – Hundehaus, -hütte , tugurium canis (als Bergeort ...

Wörterbucheintrag Deutsch-Latein zu »Hunde«. Karl Ernst Georges: Kleines deutsch-lateinisches Handwörterbuch. Hannover und Leipzig 1910 (Nachdruck Darmstadt 1999), Sp. 1365.
Zurück | Vorwärts
Artikel 1 - 3