σκελετός , ausgetrocknet, δάκος , Nic. Ther . 696, Schol . ... ... . 15. – Uebtr. sagt Plut. Anton . 76 αὐτὸς δὲ κείσεται σκελετὸς καὶ τὸ μηδὲν γενόμενος .
σπατίλη , ἡ , dünner Stuhlgang; Ar. Pax 48, Menschenkoth; neben ὀϊσπώτη u. ὑσπέλεϑος , D. Cass . 46, 5. – Nach Schol. Ar . a. a. O. auch Lederschnitzet. – Comp . aus σκῶρ ...
dēleo , lēvī, lētum, ēre (de u. *leo ... ... Cic.: senatum, Cic.: totum senatum de re publica, Cic.: homines iam morte deletos (hingeraffte) reponere in deos, Cic. – selten eine Pers., ...
au-fero , abstulī, ablātum, auferre (au, altind. áva ... ... ) übh.: aliquid, Ter.: securim atque lorum, mitnehmen, Cato fr.: exoletos, entfernen (aus Rom), Lampr.: commentarios quosdam Aristotelis, mit nach Hause ...
am-puto , āvī, ātum, āre, durch ringsum gemachte Schnitte ... ... , fractos asper rigor amputat artus, Sil. 3, 553. – prägn., exoletos, verstümmeln, entmannen, Sen. exc. contr. 10, 4, 9. ...
re-pleo , plēvī, plētum, ēre, I) wieder erfüllen, ... ... anstecken, (wie ἀναπιμπλάναι u. ἀναπλήθειν), ut curantes eādem vi morbi repletos secum traherent, Liv. 25, 26, 8. – / Synkop. Perf.- ...
Mīlētus , ī, (Μίλητος), I ... ... alte Kolonie von Athen, Amm. 28, 1, 4: griech. Form Miletos, Apul. flor. 15 in. – Dav.: 1) Mīlēsius , ...
scrūtor , ātus sum, āri (scruta), I) umwühlend ... ... sordes, Cic.: locos, ex quibus argumenta eruamus, Cic.: animos ceterorum, Tac.: exoletos auctores, Quint.: m. folg. indir. Fragesatz, ubi, cur et ...
exemplum , ī, n. (= exempulum, v. eximo), ... ... magnum exemplum, Tac.: deditos in fidem populi Romani omni ultimae crudelitatis exemplo laceratos ac deletos esse, Liv.: exemplum statuere in alqm u. in alqo, Ter., ...
ex-adversum (exadvorsum) u. ex-adversus , I) ... ... exadversum quam proxime collocat, Apul.: Samos Icario in mari modica insula est; exadversum Miletos, Apul. – m. Dat., exadversum ei loco tonstrina erat quaedam, Ter. ...
ἀ-λίβας , αντος, ὁ (von ... ... λιβάδος ἀμεϑεξίαν ); Plut. Symp . VIII, 10, 3 verbindet es mit σκελετός , beide Namen seien von der ξηρασία hergenommen; Call. frg . ...
ἄ-πλᾱτος , ion. ἄπλητος (πελάζω, ἀπέλατος) , unnahbar, furchtbar, schrecklich, so daß man nicht ... ... Ai . 249; vgl. Buttm. Gramm. II p. 208 u. ἄπλετος .
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro