litūra , ae, f. (lino), I) das Streichen ... ... den wächsernen Schreibtafeln), das Verbessern, Korrigieren, flagitiosa litura tabularum, Cic.: metuit lituram, Hor. – übtr., die Änderung einer Sache, ...
... nil metuunt iurare, Catull.: defigi quidem diris deprecationibus nemo non metuit, Plin.: metuit tangi, läßt sich nicht anrühren, Hor.: fides metuit culpari, Hor.: penna metuens solvi, unvergängliches Gefieder, Hor.; ... ... at enim, ne vel aliena polluat libido metuitur (man fürchtet), Augustin. de civ. dei 1 ...
alter , tera, terum, Genet. alterīus (im Verse auch ... ... ander = der frühern Beschaffenheit nach verschieden, verändert, metuit secundis alteram sortem, Hor. carm. 2, 10, 13 sq.: u. ...
ob-ruo , ruī, rutum, Partiz. Fut. akt. obruitūrus ... ... . – II) übtr.: A) im allg.: an (vis animi) metuit... domus (= corpus) aetatis spatio ne fessa vetusto obruat, daß der Ruin ...
dē-fīgo , fīxī, fīxum, ere, I) eig., ... ... regis Iolciacis animum defigere votis, Verg. Ciris 376: defigi diris precationibus nemo non metuit, Plin. 28, 19: servi publici infando latrocinio defixa monumentis ordinis decurionum nomina ...
schlimm , I) nicht so beschaffen, wie es sein soll te: ... ... sch., male mecum agitur: er fürchtet, er möchte sch. dabei fahren, metuit, ne malum habeat. – es ist sch., wenn etc., male se ...
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... Max.: alcis genua, Apul. u. Dict. – taurum, quamvis mitem, metuit contingere primo, Ov.: contigit et glebam; contactu gleba potenti massa fit, Ov ...
pūblicus , a, um (altlat. in Inschrn. auch poblicus ... ... Röm. Staatsrecht 2 1, 320 ff. – bes. als öffentlicher Häscher, metuit publicos, die Polizei, Plaut. truc. 557 Buecheler. – 2) pūblicum ...
sustineo , tinuī, ēre (1. sus u. teneo), ... ... .: impetum, Cic. u. Liv.: assensionem oder assensum, Cic.: senatus metuit, ne sustineri nec in urbe nec in castris possit, Einhalt getan werden, ...
bekommen , I) v. tr.: a) übh.: accipere (im allg.; auch = zu trinken b., einbekommen, eine Arznei, Gift ... ... das soll ihm nicht so hingehen): er fürchtet, es möge ihm übel b., metuit, ne malum habeat.