... habet ea res: befremdet fragte er, admirans requisivit. – II) verdächtig scheinen: suspectum esse; suspicionem movere. ... ... , das, I) Verwunderung: miratio; admiratio. – mit B., mirans; mirabundus: einiges B. erregen, aliquid admirationis habere. – II ...
noch , 1) von der Zeit: adhuc (usque) ad id ... ... .B. die noch stehenden Mauern, stantia moenia: noch voll Bewunderung, vehementer admirans. noch einmal , s. nochmals. – noch immer , ...
ad-mīror , ātus sum, ārī, gleichs. anwundern, a) ... ... Cic.: alqm in alqa re, Cic.: alqm sic, ut etc., Eutr.: vehementer admirans, noch voll von Bewunderung, Cic.: admiror, stupeo; nihil est perfectius ...
erstaunen , stupere; stupescere; obstupescere. – ich erstaune, stupor me invadit: über etw., me alqd stupidum tenet; admiror alqd (ich ... ... usus, sed etiani cogitatio delectat). – erstaunt , stupens; stupefactus; obstupefactus; admirans. admiratus (befremdet).