mūtātio , ōnis, f. (muto), I) die ... ... einer Hand in die andere übergingen, Tac.: mutatio inter me atque illum ut nostris fiat filiis, Plaut. capt. 366. ... ... spät. ICt. – c) als milit. t. t., mutatio militiae, die Strafversetzung ...
permūtātio , ōnis, f. (permuto), I) die ... ... Ausartung, Plin.: defensionis, Quint.: frequens permutatio est, Quint.: eius modi permutationem ordinis facere, eine solche V. ... ... res permutationem non recipiunt, Papin. dig. 30, 1, 51: similis si permutatio detur, Tausch (daß ...
Gesichtsfarbe , color oris; im Zshg. bl. color. – eine gesunde G., color verus: öfterer Wechsel der G., crebra coloris in facie mutatio.
entfärben, sich , colorem mutare (übh.); pallescere. expallescere (erblassen). – er entfärbt sich, color ei immutatur. – Entfärben , das, -ung , die, coloris mutatio.
... vor Scham, Furcht, Schmerz usw.) wechseln, -verlieren (vgl. crebra coloris mutatio, Cic.); aber colorem mutare auch = blaß werden (vom ... ... von mutare), Plaut.: im Bilde, ac ne carmen quidem sani coloris enituit, selbst nicht der Poesie blieb ...