putridus , a, um (putreo), I) voll Fäulnis, faul ... ... : nimis iam putrida membra, Lucan. 2, 141: iam pro putrido his piscis occisus est, Sen. nat. qu. 3, 18, 3: si quid in ...
1. cum (altl. quom ), Coni. (ein ... ... da, Zenonem, cum Athenis essem, audiebam frequenter, Cic.: Antigonus cum pugnaret, occisus est, Nep.: Epaminondas cum vicisset Lacedaemonios, quaesivit, Cic. – 2) ...
īcio od. īco , īcī, ictum, ere, mit ... ... noctu lapide ictus esset, Gell.: gravi vulnere ictus, Liv.: ab apro ictus et occisus est, Lact.: Gallum umbone ictum deturbat, Liv.: corruit icta, sie stürzte ...
Mord , caedes (der Totschlag übh.). – homicidium. caedes ... ... ., caedes, occisio, verb. caedes et occisio alcis. caedes, quā alqs occisus est (als Niederhauung, Totschlagung desselben); nex alcis (als gewaltsamer Tod, ...
Marsch , der, I) Gang der Soldaten: iter militare, ... ... Syriacum. – auf dem M., iter faciens (marschierend, z.B. occisus est); in itinere. in agmine (während des M., so daß marschiert ...
ab-hinc , Adv. I) räumlich = von hier, ... ... mit Abl. = vor, vor ungefähr, qui abhinc sexaginta annis occisus foret, Plaut.: comitiis iam abhinc diebus triginta factis, Cic. Vgl. ( ...
nachher , post. postea. posthac (zur Bezeichnung der Folge in ... ... .B. vier Tage n., als Roscius getötet worden war, quatriduo, quo Roscius occisus est. – d) durch post m. folg. Akk. eines Substantivs ...
2. manifēsto u. (altlat.) manufēsto , āvī, ātum ... ... m. Nomin. u. Infin., qui post eius adscensionem ab Herode manifestatur occisus, Augustin. in Ioann. euang. tract. 124, 1.