ōchra , ae, f. (ὤχρα), Ocker, Berggelb, ein erdiger Metallkalk, Vitr. u.a.
1. minor , ātus sum, ārī ( mit minae u. ... ... caelum (von Felsen), Verg.: saxa minantia caelo, Sil.: machina minans (hochragende), Verg. – II) übtr., drohen, androhen, 1) ...
Küste , ora litus (Ufer, Gestade). – acta (das steile, hochragende, romantisch gelegene Seegestade). – salum (das die Küste bespülende Meer, die Reede, z.B. in salo tenere navem in ancoris). – an der K. ...
2. Atticē , ēs, f. (Ἀττική), attisch, philosophia, Varr. sat. Men. 141: ochra quae Attice nominatur, Cels. 5, 18. no. 19. – subst., ...
προ-γηράσκω (s. γηράσκω) , vorher altern, Hippocr . u. Sp .; προγηράσαντος τοῦ περιμένοντος , Luc. Tim . 20; προγηράσαι τοῖς πόνοις , rhet. praec . 10.
ἀπο-γηράσκω (s. γηράσκω ), veralten, absterben, Theogn . 821; Hippocr .; ἀπογηράς , part. aor., Alex . bei Ath . VI, 36 f. ...
ὑπο-γηράσκω (s. γηράσκω ), ein wenig od. allmälig altern, ὑπογηράντων Ael. H. A . 7, 17.
arduus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... stolz erhobene (eines Pedanten), Gell.: v. Pers., arduus hastā, hochragend, hervorragend, Verg.: sese arduus infert (Turnus), mit hochgetragenem Nacken, ...
Schloß , I) zum Verschließen: claustrum. – ein Sch. ... ... Burg etc.: arx (Burg). – castellum (Kastell). – turris (hochragendes, turm ähnliches Gebäude). – domus regia (fürstliche Wohnung übh.). – ...
πύργος , ein Wort mit unsrer Burg , Thurm; bes. ... ... 338. 436; ἄστεος , Pind. P . 5, 52; übh. jedes hochragende, thurmähnliche Gebäude, Il . 21, 526. 22, 447, vgl. 440 ...