offīrmātē , Adv. (offirmatus), sehr hartnäckig, steif und fest, resistere, Suet. Tib. 25, 2.
offīrmātus , a, um (offirmo), a) standhaft, ... ... usque abitum eius animo forti atque offirmato, Plaut. Amph. 646. – b) im üblen Sinne, eigensinnig, mihi videtur illius voluntas obstinatior et in hac iracundia offirmatior (verbissener), Cic. ad Att. ...
offīrmātio , ōnis, f. (offirmo), die Standhaftigkeit, Hieron. epist. 121, 5.
... , I) Starrsinn: voluntas offirmata. – II) starrköpfiger Mensch: homo offirmati animi. – starrköpfig , offirmati animi. – sei nicht so st.! ne tam offirma te! – Adv .offirmatā voluntate. – Starrköpfigkeit , s. Hartnäckigkeit ...
... 27, 8: u. so et tamen offirmato animo mitescit metus, nachdem man sich ein Herz gefaßt, *Pacuv. ... ... warum bestehst du in deinem Sinne nicht darauf, Catull. 76, 11: offirmatus (hartnäckig gemacht) mirā praesumptione, Apul. met. 10, 10: u. satin offirmatum quod mihi erat (was ich mir so fest ...
störrig , offirmati animi. pervicax et obstinatus (von Menschen). – tenax contra vincula (von Pferden). – Störrigkeit , pervicacia et inflexibilis obstinatio. – störrisch , s. störrig.
... (fest bei etwas bleibend, standhaft). – offirmatus (das verstärkte firmus, steif u. fest). – tenax alcis ... ... – Adv. (= mit Beharrlichkeit) perseveranter: constanter; firmiter; offirmato animo; pertinaciter; pervicacius; obstinate; obstinato animo. – in Gefahr b ...
Verstocktheit , obstinatio; animus obstinatus od. offirmatus.
... B. animus: u. obstinatum silentium obtinere). – offirmatus (steif u. fest, im üblen Sinne ... ... longinquus (eine langwierige). – Adv. pertinaciter; pervicaciter; obstinato animo; offirmatā voluntate. – Hartnäckigkeit , pertinacia; pervicacia; obstinatio; animus obstinatus; voluntas offirmatior.
verstocken , I) eig.: umore vitiari (durch Feuchtigkeit verdorben ... ... (stöckisch, starrsinnig werden). – ein verstockter Sinn, animus obstinatus od. offirmatus. – verstockt; z.B. ein verstockter Mensch, homo obstinati od. offirmati animi.
hart , I) eig.: durus (übh., z.B. Stein ... ... . ein h. Sinn, mens dura; ingenium durum; animus obstinatus; voluntas offirmata. – e) mitleidlos, streng: durus. – asper (rauh). – ...
quam-quam , Coni., wenn auch noch so, deutsch ... ... zB. triumpho donatus est, qu. expers belli propter aetatem, Suet.: qu. offirmate resistens, Suet.: neque enim quamquam fusis omnibus membris statua sit, nisi collocetur, ...