Polemo (Polemōn), ōnis, m. (Πολέμων ... ... 974;νειος), polemonëisch, Cic. Acad. 2, 132. – II) ... ... Ner. 18. Eutr. 7, 14. – Dav. Polemōniacus , a, um, polemoniacisch, Pontus, ein Teil von ...
Polemik , contentiones dissensionesque; concertationum plenae disputationes. – ohne P., *nullā aliter sentientium factā mentione.
sōlemnis , e, s. sollemnis.
polemōnia , ae f. (πολεμώνιον), griechischer Baldrian, Plin. 25, 64.
polemisch , pugnax et quasi bellatorius.
Ptolemaeus (Ptolomaeus), ī, m. (Πτολ ... ... 135, nach dem jeder der folgenden ägyptischen Könige Ptolemaeus hieß (Ptolemaeorum manes, Lucan. 8, 696). – Dav.: ... ... . vet. p. 123, 1 (Lachm. Ptolemeicus). – 3) Ptolemāis (Ptolomāis), idis u. idos, ...
Tlēpolemus , ī, m. (Τληπόλεμος), Sohn des Herkules, Gemahl der Polyxo, Ov. met. 12, 537.
molemonium , iī, n., Name einer uns unbekannten Pflanze, Plin. 25, 108.
Triptolemus , ī, m. (Τριπτό ... ... orig. 17, 1, 2. Vgl. Buzyges. – Sprichw., Triptolemo dare fruges, Wasser in ... ... , Ov. ex Pont. 4, 2, 10. – Dav. Triptolemicus , a, um, triptolemisch, dens, der Pflug, Fulg. myth. 1. ...
Neoptolemus , ī, m. (Νεοπτόλεμος), Sohn des Achilles, sonst Pyrrhus gen., Cic. de or. 2, 57; de amic. 75. Verg. Aen. 2, 263.
polemisieren , gegenjmd. (schriftlich), rescribere alci od. alcis libro.
Polemōniacus , a, um, s. Polemono. II.
volēmum pirum , eine Art großer Birnen, die die hohle Hand (vola ... ... bei Macr. sat. 3, 19, 6: gew. Plur. volema pira u. bl. volema, Cato r.r. 7, 4. Colum. 5, 10, 18. ...
Ptolemocratia , ae, f. (Πτολεμοκρατία), ein griech. Frauenname, Plaut. rud. 481.
... 18, 242; στείχειν εἰς πόλεμον φϑισήνορα , 2, 833; οὐ πολέμοιο δυσηχέος ἐμνώοντο , 686, ... ... σᾷ δυςϑύμῳ τίκτουσ' αἰεὶ ψυχᾷ πολέμους , El . 212; πόλεμον συγγόνῳ ϑέσϑαι , Eur. ... ... An . 2, 3, 7 u. Folgde; πόλεμον πολεμεῖν, ποιεῖσϑαι, ἄρασϑαι, ἐκφέρειν, ἐπαγγέλλειν u. ä. ...
... . Prot . 350 a; auch πόλεμόν τινα πολεμεῖν , Rep . VIII, 551 d; pass ., οὗτος ὁ πόλεμος οὕτως ἐπολεμήϑη , Menex . 243 e; τὰ περὶ Πύλον ἐπ ολεμεῖτο , Thuc . 4, 23; τοὺς πλείστους πολέμους πεπολεμηκυῖα , Plut. Timol ...
πολεμόω , verfeinden, zu Feinden machen, τινάς ; übertr. ... ... μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῠταί τε καὶ πολεμοῠται , Thuc . 1, 36; ἐπεπολέμωτο , 57, worauf sich ... ... med ., ὅσοι γὰρ νῠν μηδετέροις ξυμμαχοῠσι, πῶς οὐ πολεμώσεσϑε αὐτούς , Thuc . 5, 98. ...
πολέμιος , auch 2 Endgn, den Krieg betreffend, kriegerisch, bes ... ... χϑών , Feindesland, 570; οἱ πολέμιοι , die Feinde, 259; ἄνδρα πολέμιον ἐχϑρόν τε , Soph. ... ... 1, 78. 79; feindselig, εἰ πολέμιος ὥςπερ λύκος ἐπὶ ποίμνην τις ἴοι , Plat. Rep ...
πολεμίζω , ep. auch πτολεμίζω , fut . πολεμίσω , dor. u. ep. πολεμίξω , poet. = πολεμέω , Krieg führen, kämpfen, fechten; εἵνεκα ... ... Einem verbündet, unter, 9, 352; τόξῳ πολεμίζων , Pind. Ol . 9, 34; I. ...
Buchempfehlung
Das 1900 entstandene Schauspiel zeichnet das Leben der drei Schwestern Olga, Mascha und Irina nach, die nach dem Tode des Vaters gemeinsam mit ihrem Bruder Andrej in der russischen Provinz leben. Natascha, die Frau Andrejs, drängt die Schwestern nach und nach aus dem eigenen Hause.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro