Orontēs , is, m. (Ορόντης), der Hauptstrom Syriens, der durch Antiochia strömte, j. Aasi od. Ahssy, Mela 1, 12, 5 (1. § 69). Prop. 2, 23, 21: Genet. auch ...
Apamēa u. - īa , ae, f. (Ἀπ ... ... I) Hauptstadt der syrischen Landschaft Apamene u. später von Syria Sekunda, am Orontes od. Axius, südlich von Antiochia, im Mittelalter Afamiah od. Famit, ...
Seleucēa u. Seleucīa , ae, f. (Σε ... ... II) mit dem Beinamen Pieria, große Stadt in Syrien, nicht weit vom Orontes, mit einem Hafen, jetzt Ruinen bei Kepse, Cic. ad Att. 11 ...
Antiochīa ( auch - ēa , s. Ursini Cic. ... ... Antiochia Epidaphnes (ἡ επὶ Δάφνης, Plin. 5, 79), Hauptstadt Syriens am Orontes, Sitz der Seleuciden u. später der röm. Statthalter Syriens, wo Künste und ...
... 23, 32; ἀπ' ἵππου Her . 3, 129; ἀποϑορόντες ἀπ' ἵππων 1, 80. – 2) abspringen, weggeschnellt werden, Iliad . 16, 773 ἰοί τε πτερόεντες ἀπὸ νευρῆφιϑορόντες , 15, 314 ἀπὸ νευρῆφι δ' ὀιστοὶ ϑρῶσκον . – 3) ...