dis-pāreo , pāruī, ēre, verschwinden (franz. disparaître), Cassiod. in psalm. 106, 29 u.a. Spät.
παρά-θεναρ , τό , s. παραίϑεναρ .
... 961;αίτησιν παραιτεῖσϑαι , Plat. Critia . 107 a; τρίτον ἔτι σε σμικρόν τι παραιτήσομαι , Soph . 242 a; παραιτήσῃ τοὺς ϑεούς σοι συγγνώμονας εἶναι ... ... 1257; τὰς μὲν τοιαύτας ἐπιχειρήσεις παραιτητέον , S. Emp. adv. phys . 2, 118; – ...
... 2, 15, 6. – Auch = παραιτοῦμαι , wie es die VLL. erklären, eigtl. Einen auf seine Seite ... ... , vgl. Legg . V, 742 b, wo die vulg . παραιτησάμενος für παρέμενος . – Sp . auch wie im ...
ἌΛλος , η, ο (entst. aus ἌΛΙΟΣ , alius ... ... γράφει ὦλλοι. ὁ δὲ ποιητὴς ἀσυνάρϑρως ἐκφέρει , Scholl . 10, 1 παραιτητέον δὲ τοὺς γράφοντας, ὧν ἐστι καὶ Ζηνόδοτος, ὦλλοι μέν , ἢ καὶ ...
ἐπ-αινέω (s. αἰνέω) , ... ... höflich ablehnen, κάλλιστ' ἐπαινῶ Ar. Ran . 519, Schol . παραιτούμενοι ἔλεγον; τἡν κλῆσιν , für die Einladung danken, Xen. Conv . 1 ...
ἀ-παρ-αίτητος , ... ... τινος 4, 24, wie das gew. ἀνήκεστον . – Adv . ἀπαραιτήτως , Thuc . 3, 84; ἔχειν πρός τινα , unerbittlich streng sein ...