pēne , Adv., s. paene.
... hi (servi) centum dies penes accusatorem cum fuissent, Cic.: edicunt, penes quem quisque sit Caesaris ... ... mit dem Staate halten, Tac.: penes te culpa est, Ter.: penes Aetolos culpam belli esse, Liv.: ... ... ne quid ex contagione noxae remaneret penes nos, Liv. – / penes oft dem regierten Worte ...
... 203. – Dav.: A) Pēnēis , idis, f., penëisch, unda, Wasser des Flusses Peneus, Ov.: nympha, Daphne, Ov. – B) Pēnēius , a, um, penëisch, amnis, Lucan. 8, ...
Pēnēis , Pēnēius , s. Pēnēus.
Pēnēos , s. Pēnēus.
... penetraverat, Curt. – Passiv, ut penitus nequeat penetrari, Lucr.: penetratae cum victoria Media, Albania, Iberia, Vell.: iter ... ... Eindruck machen, id Tiberii animum altius penetravit, Tac.: nihil Tiberium magis penetravit, quam etc., Tac. – ... ... übtr., nulla res magis penetrat in animos, Cic.: quo non ars penetrat? Ov.: una vox ...
Pēnelopa , ae, f. u. Pēnelopē , ēs, f. ( ... ... Helena, Ehebrecherin), Mart. 1, 62, 6. – Dav. Pēnelopēus , a, um, penelopëisch, der Penelope, Catull. u. Ov.
pēnētica , ae, f. (πεινητική, verst. τέχνη), die Hungerleiderkur, peneticam facere, aufs Trockene gesetzt sein, Cael. in Cic. ep. ...
Penestae , ārum, m. (Πενέσται), ... ... Illyrien, Liv. 43, 21 sqq. u.a. – deren Land Penestia , ae, f., Liv. 43, 19, 2.
pēnelops , opis, Akk. Plur. opas, m. (πηνέλοψ), eine bunte Entenart (viell. Anas Penelope, L.), Plin. 37, 38.
penetral , penetrāle , s. penetrālis.
penetrant; z.B. ein p. Geruch, odor gravis.
... penetrale urbis, Liv.: penetralia regum, Verg.: penetralium callidi, vertraut mit dem Inneren ... ... et animae, Gell.: huius loci penetralia aperire, Quint.: penetralia sapientiae, Quint. – 2) insbes., ... ... u. meton.: conditum in penetrali fatale pignus, Liv.: adesse penetrali deum, Tac.: Capitolini summum ...
penetrātio , ōnis, f. (penetro), das Eindringen, Apul. flor. 18. p. 30, 21 Kr. Augustin. c. ep. Manich. 24, 26 u. serm. 15, 3 (wo es = das vollständige Durchschauen der Wege ...
hypēnemius , a, um (ὑπηνέμιος), windig, ovum, Windei, Plin. 10, 160 u. 166.
penetrātor , ōris, m. (penetro), einer, der eindringt, Eccl.
penetrālium , s. penetrālis /.
penetrābilis , e (penetro), I) durchdringbar, corpus nullo pen. ... ... 4: Compar., quia (vinum) tanto penetrabilius efficitur, quanto etc., Macr. sat. 7, 12, 7: sermo dei est penetrabilior omni gladio ancipiti, Vulg. Hebr. ...
penetrāliter , Adv. (penetralis), innerlich, Ven. Fort. de vita S. Mart. 4, 597.
im-penetrābilis , e (in u. penetrabilis), I) undurchdringlich, cetrae, Plin.: superior pars corporis (crocodili) dura et imp., Sen.: circumspectis quae impenetrabilia quaeque pervia, Tac. – mit Dat., silex imp. ferro, Liv.: ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro