Online-Bibliothek

1. armātus , a, um, PAdi. m. (selten) ... ... , inermis, auch togatus): armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos qui scutis telisque parati ornatique sunt, Cic.: quos aliquamdiu inermos ...

subrīsio , ōnis, f. (subrideo), das Lächeln, μειδίαμα, quod nos subrisionem possumus appellare, Hieron. in Amos 2. ad v. 5, 8 sqq.

benevolus (benivolus), a, um, Adi. m. Compar. ... ... v. Pers.: animus, Cic.: actio, Sen.: benevolos auditores quattuor modis facere possumus, Cornif. rhet.: ex iis, apud quos agetur, ut benevolos beneque existimantes ...

undenkbar , *supra quam cogitari potest (z.B. beatus). – und. groß, tantus, quantum cogitare non possumus (Cic. Tusc. 1, 68). – und sein, ne cogitari quidem ...

perpēnsus , a, um, PAdi. (perpendo), genau ... ... . wohl erwogen, homo examinis iudiciique perpensi, Arnob. 2, 14: possumus intellegere et hoc perpensioris fuisse consilii, Ambros. in Luc. 2, 1.

Stückwerk , res imperfecta. opus imperfectum (als unvollendetes Werk). – particulae errabundae (als zerstreute Bruchstücke). – unser Wissen ist St., *non omnia scire possumus.

unsichtbar , nulli cernendus od. quem (quam. quod) cernere et videre non possumus. quem (quam, quod) non possunt oculi consequi (was man nicht sehen kann). – qui, quae, quod sub oculos non cadit. qui, quae, quod ...

mutmaßlich , qui, quae, quod coniecturā prospici od. provideri ... ... (was durch Mutmaßung vorhergesehen werden kann). – quem, quam, quod coniecturā consequi possumus (was man durch Mutmaßung erkennen kann). – der m. Thronerbe, in ...

nachahmbar , imitabilis; quem, quam, quod imitari possumus.

begreiflich , comprehensibilis. qui, quae, quod in (sub) intellegentiam ... ... , quam, quod intellegentia nostra capit. quem, quam, quod intellegere et ratione comprehendere possumus (was sich mit dem Verstande fassen läßt). – facilis intellectu od. ...

unausführbar , qui, quae, quod effici non potest; quem, quam, quod efficere od. exsequi non possumus. – nicht un., ab effectu haud abhorrens (z.B. spes, consilium).

... umschr. quem, quam, quod manu tenere possumus od. qui, quae, quod manu tenetur (so offenbar, daß ... ... greifen), manu tenetur od. prenditur od. tractatur; manu tenere possumus: es ist ganz h., plane manifesto apparet. – Adv ...

1. in , Praepos. mit Acc. = είς, u ... ... est societas, in qua omnia insunt, Cic.: quibus in rebus ipsi interesse non possumus, Cic. 5) zur Angabe einer Klasse od. Anzahl von Gegenständen, ...

als , I) Zeitpartikel: ubi (wo, als, bezeichnet den ... ... , wenn wir unsere Freunde nicht ebenso als uns selbst lieben, amicitiam tueri non possumus, nisi aeque amicos et nosmet ipsos diligamus: sobald als wir erwacht sind, ...

nox , noctis, f. ( altindisch nákt-, griech. νύξ ... ... nox processisset, Nep.: provecta nox erat, Tac.: convivium ad multam noctem quam maxime possumus vario sermone producimus, Cic.: de multa nocte proficisci, Cic.: nox alci supervenit ...

vel (eig. Imperat. v. volo, also: ... ... verb., quae vel ad usum vitae vel etiam ad ipsam rem publicam conferre possumus, Cic.: in mediocribus vel studiis vel officiis vel vero etiam negotiis, Cic.: ...

vix , Adv. (verwandt mit vis, wie das griech. ... ... Not, mit Mühe, kaum, vix teneor, quin accurram, Cic.: affirmare vix possumus, Cic.: vix aut omnino non, Cic. – verstärkt vix vixque, ...

2. quī (eig. alte Ablativform v. 1. qui, ... ... .: qui potest esse in eiusmodi trunco sapientia? Cic.: deum nisi sempiternum intellegere qui possumus? Cic.: qui possum tot? Hor.: qui? cedo, ei, wieso? ...

Muße , otium. tempus otii oder otiosum (der Zustand ... ... re: wie könnte ich meine M. besser anwenden? ubi enim melius uti possumus hoc otio? – mit M., otiose; per otium. – bei ...

1. as-sum (ad-sum), affuī (adfuī), adesse, ... ... cum absit, ne requiras, Cic.: corpore nihil nisi praesens et quod adest sentire possumus, Cic.: illis robur aetatis affuerat, Tac.: vim affore verbo crediderat, Verg. ...