familia , ae ( auch as, nach den Wörtern pater, ... ... familiam unam (sc. gentem Fabiam) subisse civitatis onus, Liv.: sunt praeterea feriae propriae familiarum, ut familiae Claudiae, vel Aemiliae, seu Iuliae, sive Corneliae, Macr. ...
dē-fīnio , īvī u. iī, ītum, īre, I) ... ... (agros) non definis neque nominas? definio, inquit, Italiam, Cic.: universam et propriam oratoris vim definire complectique, Cic.: unam quamque rem certo naturae termino, Cornif. ...
suffero , sufferre (sub u. fero), I) unter ... ... posset, Suet. Cal. 50, 2: an ipse (mundus) se potius vi propriā sufferat, Arnob. 2, 58. – 2) übtr.: a) ...
sānātio , ōnis, f. (sano), die Heilung, ... ... Augustin. op. imperf. c. Iulian. 6, 8: haec est certa et propria sanatio, Cic. Tusc. 4, 60: u. so absol., Tert. ...
ex-perior , pertus sum, īrī (vgl. perītus, perīculum, ... ... .: praesentem fortunam, die Gunst des Augenblicks benutzen, genießen, Quint. – sua propria mala bonaque, geltend machen, Liv. – imperium, aufs Spiel setzen, ...
molestia , ae, f. (molestus), die Beschwerde, ... ... Ggstz. augere), Cic.: mitigare alqā re eam molestiam, Cic.: nullā perfunctum esse propriā molestiā, keine so schwere Erfahrung selbst gemacht haben, Cic.: non recusare ...
2. adversus (advors.) u. adversum (advors.), ... ... 176. – u. bei Schutz- u. Heilmitteln u. dgl., quaedam remedia propria adversus quaedam venena, Cels.: haec adv. omnes ictus utilia sunt, Cels.: ...
simultās , ātis, f. (= similitas, wie facultas st. ... ... simultates, quas mecum habebat, deposuisset, Cic.: simultates dirimere, Cic.: bono publico sibi proprias simultates irritare, Liv.: graves simultates callide nutrire, Tac.: suo beneficio paternas simultates ...
Laufbahn , I) eig.: curriculum. – spatium. stadium (eig ... ... vitae spatium decurrere; aetatem decurrere: seine irdische L. beschließen, corpore solutum ad proprias sedes evolare; illuc ex his vinculis ferri. – β) Wirkungskreis, Karriere; ...
cupiditās , ātis, f. (cupidus), die Begierde, ... ... auch = die Herrschsucht, das Herrschergelüst, non te propria cupiditas, sed aliena utilitas principem fecit, Plin. pan. 7, 1. – ...
mendācium , iī, n. (mendax), I) etwas Erdichtetes ... ... oculorum, Cic.: oculorum reliquorumque sensuum mendacia, Cic.: mendacio constare, Sen.: non est propria in ista nube substantia, nec corpus est, sed mendacium, sine re similitudo, ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... , Quint.: ipsis syllabis verba, Quint. – selten ohne Abl., universam et propriam oratoris vim definire complectique, Cic.: viros amplissimos ad suum scelus, als Teilnehmer ...
praecipuus , a, um (prae u. capio), vor ... ... Plaut.: unam hanc rem me habere praeter ceteros praecipuam, Ter.: non debes aut propriam fortunam et praecipuam postulare aut communem recusare, Cic.: tum communibus tum praecipuis patris ...
aestimātio (aestumātio), ōnis, f. (aestimo), die Schätzung, ... ... 44: quādam aestimatione dignandus, Cic. Acad. 1, 36. – hingegen propria aestim. virtutis, die eigenste Wertschätzung = der absolute Wert der T., ...
persönlich , personalis, Adv .personaliter (als jurist. u. gramm ... ... Haß auf jmd. haben, jmd. p. hassen, suo nomine alqm odisse; propriā irā offensum esse alci: der p. Charakter jmds., alcis persona: ...
eigentlich , proprius (eigentümlich, Ggstz. communis). – verus ... ... servat). – die ei. Bedeutung der Wörter, verborum proprietas: vera atque propria significatio verborum: der ei. Urheber, primus auctor: das ei. Übel ...
audītōrius , a, um (audio), I) zum Hören gehörig, ... ... . ep.: aud. plenum, Quint.: auditorium exstruere (einrichten), Tac. dial.: propria auditoria instituere, Suet.: populum in auditorium advocare, Plin. ep.: nonnulla in ...
vēlāmentum , ī, n. (velum), die Hülle, Bedeckung ... ... ., die Hülle (tunica), quod velamentum infantis intus fuit, Cels.: propria utrique testiculo velamenta, Cels. – 2) als publiz. t.t., ...
substantia , ae, f. (substo), der Bestand, ... ... nicht existieren, kein Wesen haben, Sen.: diversae esse substantiae, Frontin.: non est propria in ista nube substantia nec corpus est, sed mendacium, sine re similitudo Sen ...
im-proprius , a, um (in u. proprius), ... ... das Unpassende, Schiefe, Quint. 8, 2, 3: u. Plur. impropria, unpassende Ausdrücke, Quint. 10, 3, 20.
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro