prōverbium , iī, n. (pro u. verbum), I) das Sprichwort, iam tritum sermone proverbium, ein gang u. gäbes Sprichwort, Cic.: venit ... ... zum Spr. geworden: ebenso in proverbium cessit, Plin.: unde et in proverbium tractum est ›muli Mariani‹, ...
tero , trīvī, trītum, ere (Stamm ter, tri, ... ... , verbum, Cic.: nomina consuetudo diuturna terit, Cic.: tritum vulgi sermone proverbium, Hieron. epist. 57, 12 u. 117, ... ... ventre (von der Speise), Cels.: papaver tritum, Ov.: vita trita, rotis, Ov. – 2 ...
con-tero , trīvī, trītum, ere, zusammenreiben = zerreiben, I) im engern Sinne, ... ... horum temporum, ea iam contrivimus, Cic. – u. im Partiz., proverbium vetustate contritum, Cic.: communia et contrita praecepta, Cic. – / Ungew ...
gemein , I) gemeinsam: communis (von ... ... sordidis, obscenis uti; verba de foro arripere. – ein g. Sprichwort, proverbium vulgare od. contritum od. sermone tritum: das g. Leben, vita cotidiana: Sprache des g. Lebens, ...
1. trītus , a, um, PAdi. (v. ... ... oft gebraucht, umhergeboten, in dem Munde vieler befindlich, geläufig, bekannt, tritum sermone proverbium, Cic.: faciamus hoc proverbium tritius, Cic. – B) geübt, manus tritiores, Vitr.: aures ...
com-pleo , plēvī, plētum, ēre (vgl. plenus, πίμπλημι ... ... Cic.: rerum humanarum sorte completā, Curt.: completur in me (an mir) tritum vulgi sermone proverbium ›oleum perdit et impensas‹, Hier. ep. 57, 12. – ε) ...
gangbar , I) eig.: 1) wo man gehen kann: pervius ... ... in usum receptus (zur Sitte geworden). – ein g. Sprichwort, iam tritum sermone proverbium. – g. sein, in usu esse od. versari. usu ...
allgemein , I) Adj.: universus (die Gesamtheit [eines Volkes ... ... , in commune conferre, consulere od. consultare: ein a. Sprichwort, proverbium sermone tritum: a. Billigung erhalten, finden, ab omnibus laudari; omnibus od. ...
alltägig, alltäglich , cotidianus (eig. u. übtr., vgl. ... ... geworden). – das a. Leben, communis vita: ein a. Sprichwort, tritum sermone proverbium. – Alltäglichkeit , vulgaris ratio od. natura.