sentio , sēnsī, sēnsum, īre (wohl zu ahd. ... ... vera memorari, Curt.: mit folg. indir. Fragesatz, quod sentio (ich mir bewußt bin), quam sit exiguum, Cic.: ex quo fonte hauriam, sentio, Cic.: equus quidem videbatur sentire, quem veheret ...
... minus v., unpäßlich sein, Cic.: impers., quibus aut deficitur aut recte valetur, Th. Prisc. 2, 16 in. – β) mit ... ... ist, Cornif. rhet. u. Cic.: et intellego et sentio et video saepe idem valent, quod scio, ...
... animi sensus, intimi'sensus). – id quod sentio od. sentimus (das, was ich im Herzen fühle, z. ... ... kein G. haben, s. gefühllos (sein): ein richtiges G. haben, recte sentire; quae recta sint sentire: das G. verlieren, sensum amittere ...
... M., ita prorsus existimo od. sentio: ich bin der M. jmds., bin einerlei M. ... ... sententia cum alqo; ganz, prorsus, ut alqs dicit, sentio: ich bin anderer M., habe eine andere M. (Ansicht), aliter od. contra sentio: ich bin ganz anderer M ...
... wegen, in Ansehung, z. B. recte non credis de numero militum). – ab mit Abl. (von seiten ... ... . B. nihil enim isti adulescenti neque a natura neque a doctrina deesse sentio). – in m. Abl. (bei = in Hinsicht auf etc., ...