strīdulus , a, um (strido), zischend, schwirrend, klirrend, knarrend, saufend, cornus (v. Speer), Verg.: tela, Lucan.: plaustra, Ov.: sibila, Lucan.: adducta stridula nervis ballista, Sil.: tenuis et str. vox, Sen.
circumstrīdēns , entis (circum u. strideo od. strido), umherschwirrend, circumstridentes larvae, Amm. 14, 11, 17.
ῥοῖβδος , ὁ , jedes heftige, bes. sausende, schwirrende Geräusch, πτερῶν γὰρ ῥοῖβδος οὐκ ἄσημος ἦν, Soph. Ant . 991, des Donners, Ai. Nubb . 406.
σῡριγμός , ὁ , das Pfeifen, Auspfeifen, Xen. Conv . ... ... καὶ χλευασμός , Pol . 30, 20, 6; übh. jeder pfeifende, schwirrende Ton, συριγμὸς κάλων , das Schnurren von der Rolle ablaufender Seile, stridor ...
λιγυ-πτέρυγος , mit den Flügeln hell schwirrend, von der Cikade, ἀκρίς , Mel . 112 (VII, 195).
λιγυ-πτερό-φωνος , hell mit den Flügeln tönend, schwirrend, Orac. Sib .
argūtus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... dem Gehör wahrnehmbar, helltönend, klangreich, rauschend, säuselnd, zirpend, zwitschernd, schwirrend, gellend, ilex, Verg.: nemus, von den Hirtenliedern widerhallend, Verg ...
Geräusch , strepitus (das laute G., das leblose Dinge hervorbringen; ... ... od. Plur. soni (helles, lautes Getön). – stridor (der schwirrende Ton, z.B. einer Säge). – fragor (das Krachen. Knacken ...
gārrulus , a, um (garrio), schwatzhaft, geschwätzig, I ... ... lusciniae, Plin. – II) poet. übtr., wie geschwätzig = schwirrend, lispelnd, murmelnd, rieselnd, rivus, Ov.: lyra, Tibull.: umor, Calp ...
λιγυρός , hell, laut tönend, vom durchdringenden, scharfen Ton, vom ... ... καὶ λιγυρὸν ὑπηχεῖ τῷ τῶν τεττίγων χορῷ , Plat. Phaedr . 230 c, schwirrend; λιγυρὰν φωνὴν ἔχει Arist. H. A . 9, 17; ...