Ironie , ironīa (εἱρωνεία); rein lat. dissimulatio u. verb. ironia dissimulantiaque. – sokratische I., genus illud facetissimae dissimulationis, quā Socrates ad sophistas utebatur.
Lehranstalt , s. Schule. – Lehrart , docendi ratio. – genus disciplinae. genus instituendi (Unterrichtsart). – die sokratische L., disserendi ratio a Socrate profecta. – lehrbar , docilis (Spät.); oder qui, quae, quod doceri potest.
Σωκρατικός , adj . von Σωκράτης , sokratisch, den Sokrates betreffend.
1. fētus (foetus), ūs, m. (*feo, wob. ... ... Zuwachs, Wachstum, Cic. Brut. 182: ille Socratici fetus proventus, jener Nachwuchs sokratischer Zucht, Sen. de tranqu. anim. 7, 5. – b) ...
Methode , ratio (vernunftmäßige Verfahrungsart). – via (die Art ... ... der Heilung, curatio: M. der Erziehung, educatio; institutio. – die sokratische M., disserendi ratio a Socrate profecta: ich habe diese M. erfunden, ...
... ;ατικός), sokratisch, chartae, Philosophie, Hor.: philosophi, Cic.: Xenophon, der ... ... auf Alcibiades, den Liebling des Sokrates), Iuven.: alqm Socraticā fide diligere, sokratisch lieben, Petron. – Plur. subst. Sōcraticī, ōrum, m., ...
θρύπτω ( ΘΡΥΦ , vgl. ϑραύω ), fut . ϑρύψω ... ... 228 c; vgl. Xen. Conv . 8, 4, wo es von der sokratischen Ironie gesagt ist, sich verstellen; Plut. Mar . 14 Ant . ...