Otter , aspis. vipera (vgl. »Natter«). – von der O., Otter-, Ottern-, viperinus. – Otterngezücht , omne serpentium genus. – übtr, ... ... serpentina proles; homines, qui omne serpentium genus dolo superant; viperae illae venenatae ac pestiferae.
vīpera , ae, f. (viell. st. vivipara, v ... ... 169 sq. – Sprichw., in sinu atque in deliciis viperam illam venenatam ac pestiferam habere, eine Schlange im Busen tragen od. nähren, Cic. de har ...
Aornos , ī, m. u. f. (ἄορ ... ... ;ος, ohne Vögel, weil den Vögeln verderblich wegen mephitischer Ausdünstung, avibus pestifera exhalatio, Plin. 4. prooem. § 2), I) m. der ...
serpēns , entis, c. (serpo), das kriechende Geschöpf, ... ... Schlange, A) eig.: Cic. u.a.: serp. pestifera, Sen.: serp. Epidaurius, Hor.: serpentes caeci, Plin.: serpentes mali, Sen ...
sānābilis , e (sano), 1) heilbar, a) ... ... Brustkrebs), Ambros.: dolor sanabilior, Cels.: Ggstz. plaga mihi sanabilis, illi pestifera, Cic. – b) geistig, iracundi sanabiles, Cic.: qui ad philosophum ...
Giftpflanze , herba veneni. herba venenata (im allg.). – herba noxia od. nocens (schädliche Pflanze). – herba mortifera od. pestifera (Tod-, Verderben bringende).
animo , āvī, ātum, āre (v. anima u. ... ... si quid Apellei gaudent animasse colores, Stat. silv. 2, 2, 64: pestiferas ad crimina taxos, entflammen, entzünden (nach der Vorstellung, daß das Feuer ...
bēlua (bēlva, nicht bellua), ae, f. ( wie ... ... Cic.: quid ego hospitii iura in hac immani belua commemoro? Cic.: taetram et pestiferam beluam ne inclusam et constrictam dimittatis cavete, Cic.: volo ego illi beluae ostendere ...
Busen , mamma (die Brust am menschlichen Körper, s. » ... ... Herz, Gemüt). – Bildl., eine Schlange im B. tragen, viperam venenatam ac pestiferam in sinu habere; viperam sub ala nutricare: in seinen B. greifen, ...
cor-ruo , ruī, ruitūrus, ere (con u. ruo), ... ... contentiones) in medio spatio (Bahn) franguntur et corruunt, Cic.: illa plaga pestifera, quā, cum Cleombrotus invidiam timens temere cum Epaminonda conflixisset, Lacedaemoniorum opes corruerunt, ...
bahnen , einen Weg, viam facere, aperire, patefacere, auch ... ... etw. b., aditum sibi comparare ad alqd (z. B. ad alias pestiferas res); viam sibi munire ad alqd (z. B. ad consulatum): ...
giftig , I) eig.: venenatus (übh.). – veneno imbutus ... ... – g. Schlangen, serpentes venenati: g. Tiere, animalia mortifera; animantia pestifera: g. Schwamm, s. Giftschwamm: g. Pflanze, s. Giftpflanze. – ...
cōnātus , ūs, m. (conor), der Ansatz, Anlauf ... ... et sensum et appetitum, ut altero conatum haberent ad naturales pastus capessendos, altero secernerent pestifera a salutaribus, Cic. de nat. deor. 2, 122. – c) ...
animāns , antis, PAdi. (v. animo), beseelt, ... ... animantes, Gell.: als neutr. nur im Plur., animantia omnia, Cic.: pestifera animantia, Plin. – / Genet. Plur. bei Dichtern u. Spät. ...
contāgio , ōnis, f. (contingo), die Berührung, ... ... Berührung, die Ansteckung, a) die physische, c. pestifera, Liv.: ministeria invicem et contagio ipsa vulgabant morbos, Liv.: contagionem luis importare ...
rabiōsus , a, um (rabies), wütend, toll, I ... ... ), Plaut. capt. 547: canis rabidus facit hominem, quem forte attaminaverit, contagione pestiferā ita rabiosum, ut etc., Augustin. de civ. dei 22, 22, 3 ...
salūtāris , e (salus), zum Wohlsein-, Wohle-, Heile gehörig, ... ... m. contra u. Akk.: s. res corporibus, Cic.: ratio quoniam pestifera sit multis, admodum paucis salutaris, Cic.: hominum generi cultura agrorum est s., ...
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... Caes. – δ) v. Krankheit, comprehendi morbo toto corpore, Iustin.: comprendi pestiferā lue, Iustin. – ε) als t.t. der Gärtnersprache, v ...
Buchempfehlung
In der Nachfolge Jean Pauls schreibt Wilhelm Raabe 1862 seinen bildungskritisch moralisierenden Roman »Der Hungerpastor«. »Vom Hunger will ich in diesem schönen Buche handeln, von dem, was er bedeutet, was er will und was er vermag.«
340 Seiten, 14.80 Euro