sub-rubeo , ēre, rötlich sein, Partiz. subrubēns = rötlich, Ov. art. am. 2, 316, Pallad. u.a.
sub-ruber , bra, brum, rötlich, caro, Cels. 5, 28, 5.
sub-rubeus , a, um, rötlich, ostri color, Non. 549, 9. – Vulg. Nbf. subrobeus od. subroveus, Oribas. fragm. Bern. 2, 4. p. 7, 4 u. 14; 2, 5. p. 7, ...
rötlich , rubens. – subruber (blutrötlich). – subrufus (suchsrötlich). – subrutilus (gelbrötlich). – subrubicundus. rubicundulus (hochrötlich). – rötlich aussehen, subrubere.
rot , ruber (blutrot). – rufus (lichtrot, fuchsrot). ... ... u. hochrot mit sanftem Glanz). – miniaceus (mennigrot). – etwas rot, subruber; subrufus; subrubicundus, rubicundulus. – r. im Gesicht, rubicundus. rubicundo ...
quālis , e (adi. zu quī mit Suffix ālis; ... ... , sowie, qualis Philomela queritur, Verg. georg. 4, 511: quale caelum subrubet, Ov. – qualisqualis = qualiscumque, wie nur beschaffen (es ...