extrōrsum u. extrōrsus , Adv. (extra u. ... ... Prud. cath. 9, 74 Dr. Charis. 188, 3 sq. (extrorsum). Charis. 88, 4 (extrorsus). Vgl. Gloss. II, 287, 44 ›extrosum, εἰς το εξώτερον‹.
absūmptio , ōnis, f. (absumo), I) das Verbrauchen, in absumptione esse, verbrauchbar sein, Ulp. dig. 7, 5, 5. § 1. – II) die Vernichtung, Zerstörung, corporis, Macr. somn. ...
assūmptor (adsūmptor), ōris, m. (assumo), a) der Annehmer, disciplinae et virtutis, Hier. interpr. Didym. de spir. sanct. 5. – b) der Sich-Anmaßer, gloriae, Ambros. epist. 19, 23: laudis ...
īnsūmptio , ōnis, f. (insumo), I) der Aufwand, Cod. Theod. 6, 24, 3. – II) die Erschöpfung, corporis, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 38, 220.
cnephōsum antiqui dicebant tenebricosum; Graeci enim κνέφας appellabant obscurum, Paul. ex Fest. p. 51.
assūmptus (adsūmptus), ūs, m. (assumo), die Annahme, Plur. bei Boëth. in Porphyr. 1 extr.
ex-sūmptuo , āre (ex u. sumptus), arm werden, verarmen, Gloss. IV, 435, 10 u. ö.
ingressum , ī, n. (ingredior), der Eingang, Plur. bei Gromat. vet. 303, 2 sq.
dēdeorsum , Adv., von unten her, Eccl.
asumbolus , s. asymbolus.
ex-adversum (exadvorsum) u. ex-adversus , I) Adv., gegenüber, absol., video exadversum Pistoclerum, Plaut.: apud ipsum lacum est pistrilla et exadversum fabrica, Ter.: sese quisque exadversum quam proxime collocat, Apul.: Samos ...
cōnsūmptio , ōnis, f. (consumo), I) das Anwenden auf ... ... Aufzehrung, Vernichtung, se ipse consumptione et senio alebat sui, Cic. Tim. 18: non ad consumptionem eorum emittis manum tuam, Vulg. Iob 30, 24: ...
... rechter Hand (hin), rechts ab, rechts (Ggstz. sinistrorsum, laevorsum), Form -um, Acc. tr. u. Hor ... ... Frontin. aqu. – zsgz. aus dextrōversum od. - vorsum , Adv., Plaut. Curc. 70 ...
cōnsūmptor , ōris, m. (consumo), der Verzehrer, (ignis) confector et c. omnium, ... ... c. apothecarum, Vergeuder, Augustin. ep. 185, 15: absol., consumptores veterani, Verschwender ihres Vermögens, Sen. exc. contr. 3, 1 ...
cōnsummāte , Adv. (consummatus), vollendet (Ggstz. inchoate), Porph. Hor. sat. 1, 10, 46 u. Eccl.
īnsūmentum , ī, n. (insuo) = επίβλημα, der aufgesetzte Flicken, der Flicklappen, Itala (Verc.) Marc. 2, 21 u. Luc. 5, 36.
assūmentum (adsūmentum), ī, n. (assuo), der aufgesetzte Flicken, der Flicklappen, Itala Matth. 9, 16. Vulg. Marc. 2, 21. Vgl. Löwe Prodr. p. 150.
assūmptrīx (adsūmptrīx), trīcis, f. (Femin. zu assumptor), die Annehmerin, natura ass., Ps. Augustin. serm. 246, 1.
aliō-versum (-vorsum) u. aliō-versus (-vorsus), s. aliōrsum no. I u. no. II, 2.
Hauptsumme , summa omnium; u. bl. summa.
Buchempfehlung
In der Nachfolge Jean Pauls schreibt Wilhelm Raabe 1862 seinen bildungskritisch moralisierenden Roman »Der Hungerpastor«. »Vom Hunger will ich in diesem schönen Buche handeln, von dem, was er bedeutet, was er will und was er vermag.«
340 Seiten, 14.80 Euro