superstes , stitis (super u. sto), I) derdabeisteht, ... ... dignitatis suae superstitem relinquere, Cic.: pauci non modo aliorum, sed etiam nostri superstites sumus, wenige haben andere überlebt, ohne selbst geistig tot zu sein, Tac. ...
numerōsus , a, um (numerus), I) zahlreich, ... ... est id in omnibus sonis atque vocibus, quod habet quasdam impressiones et quod metiri possumus intervallis aequalibus, recte etc., Cic. – c) in der Rhetor., ...
1. submissus (summissus), a, um, PAdi. ( von ... ... – v. Redner, in prooemiis plerumque submissi, in narratione pleni atque expressi sumus, Quint. – b) gelassen, anspruchslos, affektlos (Ggstz. ...
volūtātio , ōnis, f. (voluto), das Wälzen, Herumwälzen, ... ... quidem nos non vestigiis odorantes ingressus tuos, sed totis volutationibus corporis et cubilibus persecuti sumus, in den Sülen, in denen du dich gewälzt, u. in den ...
dī-gredior , gressus sum, gredī (dis u. gradior), ... ... Rede: digredi ab eo, quod proposueris, Cic.: sed eo, unde huc digressi sumus, revertamur, Cic.: antequam digrediamur a Scythia, Solin.
kompetent , legitimus (gesetzmäßig, z.B. iudex). – iustus (rechtmäßig). – idoneus (geeignet, z.B. iudex ... ... habere: wir können nicht Richter sein, wenn wir nicht k. sind, nihil possumus iudicare, nisi quod est nostri iudicii.
1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... wo? durch in m. Abl., quoniam in re publica coniuncti sumus, weil wir politische Freunde sind, einer politischen Partei angehören, ...
coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... societas et communicatio utilitatum, Cic.: nos ad coniunctionem congregationemque hominum et ad naturalem communitatem sumus nati, Cic.: commune autem animantium omnium est coniunctionis appetitus (Geselligkeitstrieb) procreandi ...
coniectūra , ae, f. (conicio), die Mutmaßung, Vermutung ... ... Anzeige, Cic.: alqd argumentari et coniecturā prosequi, Cornif. rhet.: ut coniecturā consequi possumus, Auct. b. Alex.: quantum animi mei coniecturā colligere possum, Quint.: quantum ...
religiōsus , a, um (religio), I) gewissenhaft, mit gewissenhafter ... ... incultior, religiosior, desertior? Cato oratt. fr. 43: ut stultae et miserae omnes sumus religiosae, Ter. heaut. 650. – c) dem geistlichen Stande angehörig, ...
... : id, cui nascimur; lex, quā nati sumus; condicio, quā generati sumus a deo; munus nostrum. – das ... ... etc.; eā condicione atque eo fato in his terris collocati sumus, ut etc.: ita a natura generati sumus, ut etc.: die ...
dahinleben , wie das Vieh, vitam transire veluti pecora. – dahinnehmen , accipere (empfangen). – ferre (Empfangenes davontragen). – ... ... dahin (wir haben den Sinn für etw. verloren), alqd sensu nostro gustare non possumus; alcis rei sensum amisimus.
centēsimus , a, um, num. ordin. (centum), der ... ... 1; vgl. Sen. ep. 118, 2. – / Nbf. centēnsumus, Plaut. capt. 421; mil. 763 (761).
prae-occupo , āvī, ātum, āre, I) sich vorher ... ... magis auribus quam animis ab Eumene, Liv.: praeoccupati beneficio animi, Liv.: omnes praeoccupati sumus, Sen.: pleon, mit ante verb., praeoccupatos iam ante ab Hannibale ...
nachmachen , imitari (nachahmen übh., z.B. voces hominum: u. alcis sermonem, incessum). – falso imitari (als Fälscher nachahmen, z.B. jmds. ... ... gelehrig im N. arger und törichter Dinge, dociles imitandis turpibus ac pravis omnes sumus.
catholicus , a, um (καθολικ ... ... Quint. 2, 13, 14 quae καθολικά vocant, id est (ut dicamus quomodo possumus) universalia vel perpetualia; u. Cael. Aur. acut. 1, 5, ...
animadverto (animadvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ( aus ... ... . bl. ut u. Konj.). – im Zshg. absol., ut etiam possumus hinc animadvertere, Vitr. 10, 16, 5. – B) prägn.: ...
Geburtsjahr , annus, quo alqs genitus od. natus est. ... ... bl. patria (Vaterland). – Griechenland, mein G., Graecia, unde nos sumus: sein G. ist Griechenland, natus (od. ortus od. ...
dēverticulum (dēvorticulum), ī, n. (deverto, devorto), I) ... ... vom Thema, Iuven. 15, 72. Rutil. itin. 2, 61: possumus ad illos brevi deverticulo transgredi, quos etc., Val. Max. 8, 1. ...
Geburtsmonat , jmds., mensis, quo alqs genitus est. – ... ... bl. patria (Vaterstadt). – Athen, mein G., Athenae, unde nos sumus: sein G. ist Athen, natus est Athenis. – Geburtsstunde , ...
Buchempfehlung
Das 1663 erschienene Scherzspiel schildert verwickelte Liebeshändel und Verwechselungen voller Prahlerei und Feigheit um den Helden Don Horribilicribrifax von Donnerkeil auf Wüsthausen. Schließlich finden sich die Paare doch und Diener Florian freut sich: »Hochzeiten über Hochzeiten! Was werde ich Marcepan bekommen!«
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro