cupiditās , ātis, f. (cupidus), die ... ... inflammatus, Cic.: summa alacritas et cupiditas belli gerendi innata est, Caes.: nimia cupiditas principatus innascitur, Cic. ... ... innocentia, contemptus pecuniae; zuw. verb. cupiditas atque avaritia, avaritia et cupiditas, s. Bünem. Lact. 1, ...
ultio , ōnis, f. (ulciscor), I) die ... ... Brutiana, Val. Max.: iusta, Val. Max. u. Curt.: ultionis cupidus, Val. Max.: ultionis cupiditas od. cupido, Tac.: voluptas ultionis, Quint. – m. subj. Genet., patris, amici, Vell.: deorum ...
Rachgier , cupiditas ulciscendi od. ultionis. – ira. iracundia (als im Herzen kochende ... ... R. brennen, cupiditate ulciscendi ardere: seine R. befriedigen, cupiditatem ultionis od. iram explere: seine R. unterdrücken, iram omittere. ...
Rache , ultio (die Privat- oder Selbstrache). – vindicta ... ... , Strafen übh., die man, um zu rächen, an jmd. vollzieht). – ultionis cupiditas (Rachgier). – ira. iracundia (leidenschaftliche Aufregung, im Herzen kochende Rache ...