umrauschen , obstrepere alci rei od. alqd.
circum-sono , sonuī, sonātum, āre, a) v. Tönen u. tönenden Pers. = einen Ggstd. umtönen, umschallen, umrauschen, umlärmen, circumsonans undique clamor, Liv.: clamor hostes circumsonat, Liv.: me ...
circum-tono , tonuī, āre, umdonnern, poet. = geräuschvoll umgeben, umrauschen, hunc circumtonuit gaudens Bellona cruentis, umdonnert u. betäubt die B., Hor. sat. 2, 3, 223: aulam strepitu, Sil.: montem undā, Claud.
circum-strepo , strepuī, strepitum, ere, I) etw. umrauschen, geräuschvoll umtönen, in his, quae me sine avocatione circumstrepunt, essedas transcurrentes pono, Sen. ep. 56, 4 (vgl. ibid. § 14): ubi aures superbas assentatorum turba circumstrepit ...
περι-βλύω , ringsum aufquellen, umsprudeln, umrauschen; κῠμα περιβλύει σπιλάδεσσιν , Ap. Rh . 4, 788; τινὶ λίμνην περιβλύσαι , Philostr.
περι-ψοφέω , umrauschen, umtönen, προςιόντας χαλκωμάτων πατάγῳ περιψοφεῖσϑαι , Plut. qu. Rom . 10.
περι-βρέμω , umrauschen, Ap. Rh . 2, 323; gew. im med ., τινί , D. Per . 131. 475; Opp. Cyn . 2, 67.
κατα-βρέμω , an-, umrauschen, Sp .
περι-ψόφησις , ἡ , das Umrauschen, Plut. de S. N. V . 3.
περι-σφαραγέω , umrauschen, auch wie περιστένομαι , von Fülle strotzen, γάλακτι , Nic. Th . 553.
συμ-περι-βομβέω , mit od. zugleich umrauschen, umsausen, umtosen, Themist .