vexātor , ōris, m. (vexo), der Plager, Mißhandler, direptor et vexator urbis, Cic.: proditor et vexator rei publicae (Ggstz. conservator ... ... Störer, Cic.: veteres aetatulae suae vexatores, Cic.: ita perpetuos defensores Macedoniae vexatores ac praedatores effecisti, Cic.: ...
Quäler , tortor. carnifex (eig., als Henker). – vexator (uneig., Beunruhiger). – Quälerei , s. Qual. – Quälgeist , s. Plagegeist.
Plager , vexator.
perditor , ōris, m. (perdo), der Verderber, Zugrunderichter ... ... rei publicae (Ggstz. servator), Cic. Planc. 89: perd. et vexator rei publicae (Ggstz. conservator et custos), Cic. Vatin. 7: afflictor ...
vexātrīx , trīcīs, f. (Femin. zu vexator), die Mißhandlerin, Eccl. u. Prudent. psych. 58.
praedātor , ōris, m. (praedor), der Beutemacher, Plünderer, Räuber, I) eig., verb. praedatores direptoresque, Cic.: vexatores ac praedatores, Cic.: exercitus pr. ex sociis, die B. plünderndes, ...
Verfolger , is qui insectatur, instat, im Plur. auch insectantes, instantes (eig., der verfolgende Feind). – vexator (der Beunruhiger). – V. der Christen, s. Christenverfolger.
spoliātor , ōris, m. (spolio), der Berauber, Plünderer, monumentorum spoliator vexatorque, Cic. Verr. 4, 80: sp. templorum, Liv. 29, 18, 5: pupilli, Iuven. 1, 46.
Christenverfolger , Christianae religionis insectator. – *populi Christiani vexator. Vgl. »Christenfeind«. – ein Ch. sein, Christianam religionem insectari od. vexare.
Plage , malum (Übel übh.). – incommodum (Unannehmlichkeit, ... ... die Sache macht viel Pl., res est magni laboris. – Plagegeist , vexator. – die Plagegeister (Furien), furiae.
aetātula , ae, f. (Demin. v. aetas), das ... ... 168. Halm Cic. Sest. 18. Hildebr. Apul. apol. 2), vexatores aetatulae suae, Cic.: parva aetatula, Anthol. Lat.: prima illa aet. sua ...
cōnservātor , ōris, m. (conservo), I) der Bewahrer ... ... Cic.: verb. c. et custos rei publicae (Ggstz. perditor et vexator rei publicae), Cic.: di custodes et conservatores huius urbis atque imperii, Cic. ...