perfica , ae, f. (perficio), die Vollenderin, Vollbringerin, natura, Lucr. 2, 1116 (vgl. Lachm. z. St.). – personif., Perfica, ae, f., die Vollzieherin, die dem Koitus vorstehende Gottheit, Arnob. ...
Vollender , confector (Vollbringer, z.B. totius belli). – vollendet , s. vollkommen.
πράκτωρ , ορος, ὁ , poet. statt πρακτήρ , Thäter, Vollbringer; Ζεὺς ὅτου πράκτωρ φανῇ , Soph. Trach . 250. – Bes. der eine schuldige Buße, Sühne eintreibt; αἵματος , Rächer, Aesch. Eum . 309; πέμπει σὺν δορὶ ...
... , der Urheber, Stifter, Schöpfer, Vollbringer, frugum, Verg.: muneris, Geber, Geberin, Ov. u ... ... necis, Suet.: non exstinctor sed auctor incendii, Cic.: scriptor pro auctore (Vollbringer der Tat) laudatur, Iul. Val.: certamen Olympiorum initium habuit auctoremque ...
gerulus , a, um (gero), I) tragend, ... ... – II) der etw. zu vollbringen bestimmt ist, der Vollbringer, Paul. ex Fest. 95, 10; vgl. Gloss. ›gerulus ...
scrīptor , ōris, m. (scribo), der Schreiber, ... ... scriptor lyricus, ein Lyriker, Suet. fr.): scriptor pro auctore (statt des Vollbringers der Tat) laudatur, Itin. Alex. – Plur., omnes scriptores, ...
vollbringen , conficere (z.B. cursus annuos: u. ... ... vollbracht, actum est – Vollbringen , das, exsecutio; peractio. – Vollbringer , confector. – actor (der Verrichter).
ἐπι-ίστωρ , ορος , der um ... ... φῶϑ' Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων , den großer Thaten kundigen, entweder = den Vollbringer großer, tapferer Thaten, oder = den Mitwisser eines Verbrechens, s. Lehrs ...