Catamītus , ī, m. (verderbt aus Ganymedes, s. Paul. ex Fest. 7, 16 u. 44, 6; vgl. Gloss. ›Catamitus, Γανυμήδης ‹), lateinischer Name des Ganymed, des Mundschenken und Lieblings des Jupiter, ...
fātāliter , Adv. (fatalis), dem Verhängnisse gemäß, vom Geschicke verhängt, ... ... esse, Cic.: mori, eines natürlichen Todes sterben, Eutr.: mansit Celso velut fataliter etiam pro Othone fides integra et infelix, Tac.
fātālitās , ātis, f. (fatalis), die Bestimmung durchs Verhängnis, Cod. Iust. 4, 66, 1.
sat-agito , āre, genug zu tun haben, Not genug haben, satagitas tu rerum tuarum, hast mit dir selbst genug zu tun, Plaut. Bacch. 637 (Goetz u. Leo getrennt).
allectōrius , a, um (allicio), anziehend, catapotia, Plin. Val. 4, 29.
άγνεία , ἡ , 1) Reinheit, Soph . λόγων ... ... Plat. Legg . X, 909 d u. sonst; XI, 917 b mit καϑαρότης vrbdn; Keuschheit, Plut. Num . 10 u. Sp . – ...
κατα-σχάζω , aufritzen, Theophr .; bes. eine Ader öffnen, Medic . Vgl. κατανύττω .
κατά-λυτος , ὁ , = καταλύτης (?).
κατα-πόθρα , ἡ , Sp ., = καταπότρα .
καται-βατός , poet. = καταβατός , herabsteigend worauf, wodurch man herabsteigen kann, καταιβαταὶ ϑύραι ἀνϑρώποισιν , Eingänge zum Herabsteigen für Menschen, Od . 13, 110.
λᾱ-κατ-άρᾱτος , verstärktes κατάρατος , Phot .
ἀραῖος , α, ον , auch 2 Endungen, Soph. Ant ... ... Phil . 1167, Schol . ἱκέσιος . – 3) verflucht, VLL. κατάρατος , fluchbeladen, Tragg . öfter, z. B. ἀραῖος ὀλοίμαν Soph. ...
κατ-ᾱράομαι , Einem Etwas anwünschen ... ... viel Böses an, fluchte viel, Il . 9, 454; Dem . καταρᾶται καϑ' ἑκάστην ἐκκλησίαν ὁ κήρυξ, εἴ τις ἐξαπατᾷ , 23, 27; vgl ...
κατα-μανθάνω (s. μανϑάνω ... ... , Xen. Cyr . 7, 2, 3; – c. partic ., καταμαϑὼν αὐτὸν οὔτε ϑύοντα τοῖς ϑεοῖς Xen. Mem . 1, 4, 2; ...