... / 6 , deunx = 11 / 12 , A) im allg.: si assem ... ... crevit, mit fast nichts hat er angefangen (er hat es vom Heller zum Taler gebracht), ... ... 180 (vgl. Fragm. Bob. de nom. et pron. 22. p. 560, 1 K.). ...
... sein, assidue cum alqo esse; ab alqo od. ab alcis latere non discedere: ... ... desto größer, eo od. hoc maior: um so besser, tanto melius. ... ... mortuum propinquis eius sepeliendum tradidit: er schickte drei Legionen ab, um Furage zu holen, ...
... wodurch? zur Angabe des Mittels oder Grundes: ex; ab; de; und durch den bl. Ablat. – 4) ... ... statt no. II. – d) es ist an dem (es ... ... . »Reihe«). – f) es ist nichts an ihm (er taugt nichts), nihili est ...
... . Fabri Sall. Iug. 85, 48. – II) in abhängigen Frage- u. Zweifelsätzen ... ... movet, si... posset etc., (um zu versuchen) ob er usw., Liv. – / ... ... Corp. inscr. Lat. 1, 33; 1, 196, 28; 14, 3572 u. ö ...
... . 6, 2 u. 14; 14, 1. – ni... nive (oder wenn ... ... vgl. Iordan Prolegg. p. 41, wo auch p. 39 sq. gegen Rost u. Huschke ... ... so per istud philosophiae sive nive, Sen. ep. 48, 10.
... re nata; pro tempore; ex re; ex tempore; je n. Zeit u. Umstände sind, ex re et ex tempore. – je nachdem ... ... ... b) bei einer Steigerung: je ... je od. je ... desto , quo ...
... du, 1) im allg.: ego tu sum, tu es ego, Plaut.: tu mihi etiam legis Porciae, ... ... 964;οῦ), Cass. Fel. 42. p. 96, 16 R. (dia tu absinthiu). – archaist. Akk ...
... ob res, Cornif. rhet.: ebenso ob ea, ob quae, Sall.: u. ob id, ob id ipsum, ob hoc, ob haec, Liv., Vell. ... ... rem, Ter. Phorm. 526: id frustra an ob rem faciam, in vestra manu situm est, ...
... . I, 1. – (in) ossibus, in den Gebeinen, im Innersten, Verg. ... ... das Harte od. Innerste in Bäumen od. Früchten, arborum, ... ... ossōrum, Soran. Lat. p. 30, 7: p. 92, 24 u. p. 93, 10: Dat. ossis, ...
... proximam navem, Suet.: nando ad naves, quae in salo sunt, se recipere, Auct. b ... ... b) v. Lebl.: nantes scaphae, Gell. 10, 26, 10. – II) poet. übtr., schwimmen, d. ... ... Schiffe fahren, Catull. 64, 2 u. 66, 46. – fliegen, ...
... . B. dasein, adesse: dastehen, astare. – da wo , ibi ubi; ... ... , hice, illece. – da , in Formeln wie: »da hast du, da nimm, da siehst du«, wird nicht übersetzt, sondern man sagt bloß ...
... hem, quid hoc est?: ei ei! ist es das? at at! hoc illud est?: ... ... mich! eheu quam pudet!: ei ei! da habe ich mich doch wahrlich'anführen lassen, ... ... . od. Imperat. (z.B. ei, so trage es doch! quin fers!: ...
... an jedem beliebigen Orte); ubiubi (wo nur immer, an welchem Ortees nur immer sei, ... ... (vgl. übh. »wenn«). – wo aber, si autem: wo nicht, nisi. si non (s. » ... ... sin minus. sin secus (wo aber nicht): wo nicht ... so, s. sonst no ...
... edepol, ecastor, medius fidius, ja fürwahr, ja bei Gott, ja in der Tat, ne tu hercle cum magno malo (tuo) ... ... ne illam ecastor fenerato mi abstulisti, Plaut.: medius fidius ne tu emisti ludum praeclarum, ...
... I) der alte Dat. von is, ea, id, a) dahin, dazu ... ... ut etc., Liv. – eo usque, so weit = so lange, bis zu der Zeit, Cic., od. eo usque, ut etc. = bis zu ...
2. Īo , ūs, u. Īo (Īon), ... ... Nom. Io, Prop. 2, 28, 17: Ion, Ov. am. 2, 2, 45. Ov. Ib. 620 R. – Genet ...
... Präposition = griech. εν, in der Zusammensetzung mit Verben, wo die Präposition in der Regel ihre gewöhnliche Bedeutung ... ... . – Vor p geht das n in in über in m, wie in imputo, vor l ...
... (eig. Imper. eme »nimm, da hast du«), da! sieh da! da bin ich! da habe ich ihn (ertappt)! ... ... 17. Varro r. r. 1, 56. Cic. ep. 13, 15, 1. Cic. Clu. ...
... , man sehe einmal, da ist, da sind, da hast du, da habt ihr, a) ... ... auch zsgzg. ellum, ellam (st. en illum, en illam), Komik. – ... ... agis? Pers. – u. in der Formel en umquam, en umquam futurum etc.? Liv ...
... restituo, bald den Übergang in einen entgegengesetzten Zustand, wie in reprobo, bald ein Bringen an den gehörigen Ort usw., in den gehörigen Zustand, wie ... ... dann nach Umständen entweder redi, wie in redivivus, od. re, wie in recedo.
Buchempfehlung
Nachdem Musarion sich mit ihrem Freund Phanias gestrittet hat, flüchtet sich dieser in sinnenfeindliche Meditation und hängt zwei radikalen philosophischen Lehrern an. Musarion provoziert eine Diskussion zwischen den Philosophen, die in einer Prügelei mündet und Phanias erkennen lässt, dass die beiden »nicht ganz so weise als ihr System sind.«
52 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro