2. canna , ae, f., wahrsch. unsere Kanne, Ven. Fort. vit. Radeg. 19, 44. Corp. inscr. Lat. 13, 10017, 46.
Canān , s. Chanaan.
cunio , īre (stammverwandt mit coenum u. inquino), misten, Paul. ex Fest. 50, 16.
bīnio , ōnis, m. (bini), die Zahl von je zwei, Isid. 18, 65 u. Gloss.
Ahnen , das, s. Ahnung.
canua , ae, f. (κανοῦν) = qualum, Paul. ex Fest. 65, 6.
bīnus , a, um, s. bīnī.
2. dē-nuo , ere, abschlagen, Not. Tir. 78, 6.
dēnus , a, um, s. dēnī, ae, a.
annōn , besser an non, s. an.
bonum , ī, n., s. bonus S. 852.
Aeniī , ōrum, s. Aenus.
cunus , ī, m., s. cunnus /.
2. Aenēa , s. Aenēas.
cēnum , s. caenum.
conea , s. cicōnia.
Dānus , s. Dāni.
Cangī , s. Ceangī.
Cȳnus , s. Cȳnos.
conca , s. concha.