dominātus , ūs, m. (dominor), I) die Herrschaft, Beherrschung, Cic. u.a. – d. cupiditatum, Cic.: impositio est in nostro dominatu, nos in naturae, Varro LL.: qui serviunt dominatui nuptiarum, Hieron. – Plur. ...
Beherrscher , dominator alcis (der Regent, z. B. dom ... ... als unumschränkte Gebieterin, mod. u. gub. als Lenkerin). – Beherrschung , imperium, jmds., in alqm. – moderatio (die Mäßigung, ...