2. circumiectus , ūs, m. (circumicio), das Herumwerfen, -legen, -stellen (um etw.), I) das Herumlegen der Arme um jmd., das Umfassen, Umfangen, Umschlingen, qui (aether) tenero terram circumiectu amplectitur, der mit ...
1. circumiectus , a, um, s. circumicio no. I.
umgrenzen , s. begrenzen. – von Waldungen umgrenzt, circumiectus saltibus.
... fossam verticibus, Liv. – Dah. circumiectus, a, um, umliegend, ringsum befindlich (v. ... ... moenia c. regiae, Tac.: m. Acc., quod domi anguis vectem circumiectus fuisset, weil zu Hause eine um den Türriegel geschlungene Schlange gewesen wäre ...
herumliegend , I) zerstreut: dispersus; disiectus. – II) umliegend: circumiacens (z.B. Häuser, tecta). – circumiectus (z.B. viculi, oppida). – qui circa est (in der ...
orbis , is, m., jede Rundung, I) ... ... .a.: interior pars urbis, cui brevior munitionis orbis (ein engerer Mauerkreis) circumiectus erat, Liv. – B) insbes.: 1) als milit. t ...