conger u. gonger , grī, m. (γ ... ... Meeraal, Rom. Form conger, Plaut. mil. 760; Pers. 110 u.a. Ov ... ... ital. grongo), Apic. 10, 453. – / Nomin. überall conger (gonger), gegen Charis. 24, ...
cunger , s. conger.
gonger , s. conger.
congrus , ī, m., s. conger.
gronger , s. conger.
ophidion , iī, n. (ὀφίδιον, eine kleine Schlange), ein Fisch, dem conger ähnlich, nach einigen der Graubart (Ophidium barbatum, L.), Plin. 32, 109 u. 149.
γόγγρος , ὁ , 1) ein Meeraal, conger, Arist. H. A . 8, 2. 13; Opp. H . 1, 521; öfter Ath . bes. VII, 288 c ff – 2) Knorren an Bäumen, Theophr. H. Pl ...
calefacio u. synk. calfacio (mit Umlaut calficio ... ... sanguine, Claud.: minora balnearia et minora miliaria citius calefiunt, Sen.: ut murena et conger ne calefierent, Plaut.: uti testudines alveolorum ex communi hypocausto calfaciantur, Vitr.: quo ...